7 எந்நங்ங தெய்வத சொந்த மக்களாயிப்பா பாவப்பட்டாக்கள, ஈ ஹணகாறாப்புது நிசாரமாடுது.
பொளிச்சப்பாடி ஏன ஹளிது ஹளிங்ங, ஒந்து கன்னி ஹெண்ணு பெசிறி ஆயி ஒந்து கெண்டுமைத்தித ஹெருவா; ஆ மைத்திக இம்மானுவேலு ஹளி ஹெசறு பீப்புரு, இம்மானுவேலு ஹளிங்ங தெய்வ நங்களகூடெ இத்தீனெ ஹளி அர்த்த” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங பரீசம்மாரு இது கேட்டட்டு, “அவங் பேயிகளிக ஒக்க தலவனாயிப்பா பெயல்செபூலினகொண்டு தென்னெயாப்புது பேயித ஓடுசுது” ஹளி ஹளிரு.
எஜமானனே, “ஆ சதியங் ஜீவோடெ இப்பங்ங, ‘நா மூறுஜின களிஞட்டு ஜீவோடெ ஏளுவிங்’ ஹளி ஹளிதாயிற்றெ நங்காக ஓர்மெ உட்டு.
அந்த்தெ ஆக்க இப்புரும் அல்லி இப்பா சபெயாளெ சேர்ந்நு, ஒந்து வர்ஷகாலட்ட, அல்லி இப்பா எல்லாரிகும் ஏசினபற்றி உபதேசகீதுரு; அந்தியோக்கியாளெ பீத்து ஆப்புது, முந்தெ முந்தெ ஏசின நம்பா ஆள்க்காறிக கிறிஸ்தியானி ஹளி ஹெசறு உட்டாதுது.
அம்மங்ங, பாக்கி உள்ளா எல்லா ஜனங்ஙளும், அன்னிய ஜாதிக்காரும் நன்ன அன்னேஷி பந்தட்டு, எஜமானன ஹெசறு ஊளுரு ஹளி, இதொக்க கீவா தெய்வாயிப்பா நா ஹளீனெ’ ஹளி எளிதி ஹடதெயல்லோ!
அந்த்தெ எல்லா பிரார்த்தனெ மெனேகும் ஹோயி, பல தவணெ ஆக்கள சிட்ச்சிசிதிங்; ஏசிக விரோதமாயிற்றெ தூஷண ஹளத்தெ ஹளி நிர்பந்திசிதிங்; அந்த்தெ ஆக்களமேலெ கலிஹத்திட்டு, பல சலாகும் ஹோயி, ஆக்கள உபதருசிதிங்.
ஏசினகொண்டு அல்லாதெ பேறெ ஒப்பனகொண்டும் ரெட்ச்செ இல்லெ; நங்க எல்லாரும் ரெட்ச்செபடத்தெ பேக்காயி, ஆகாசத கீளெ ஏசின ஹெசறு அல்லாதெ பேறெ ஒந்து ஹெசறும் தெய்வ நங்காக தந்துபில்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
நா ஏசுக்கிறிஸ்தின அறியாத்த முச்செ, தன்னபற்றி குற்ற ஹளிண்டும், தன்ன நம்பாக்கள உபத்தரிசிண்டும், அக்கறம கீதண்டும் இத்திங்; எந்நங்ங இதொக்க தெற்றாப்புது ஹளி அறியாதெயும், ஏசின நம்பாத்த காலதாளெ அந்த்தெ கீதுதுகொண்டும் தெய்வ நன்னமேலெ கருணெ காட்டித்து.
ஏசுக்கிறிஸ்தின நம்பி ஜீவுசுதுகொண்டு, நிங்கள ஏரிங்ஙி கஷ்டப்படிசிதுட்டிங்ஙி, அதங்ஙபேக்காயி நிங்க நாணப்படத்துள்ளா ஆவிசெ இல்லெ; ஆ சமெயாளெ தெய்வாக நண்ணி ஹளிவா.
தெய்வத வாக்கு ஹளி ஆயித்து ஆ, ஹெசறின அர்த்த, அவங் சோரெயாளெ முக்கிதா உடுப்பின ஹைக்கித்தாங்.
அவன தொடெதமேலெயும், அவன துணிதமேலெயும், ராஜாதி ராஜாவு ஹளா ஹெசறும், எஜமானம்மாரிக ஒக்க எஜமானு ஹளிட்டுள்ளா ஹெசறும் எளிதித்து.