7 எறடாமாத்த பாகதாளெ வர்ஷாக ஒம்மெ தொட்டபூஜாரி மாத்தறே ஒளெயெ ஹோப்பாங்; அவங் அவன தெற்றிக பேக்காயும், ஜனங்ஙளு அறியாதெ கீதா தெற்றிக பேக்காயும் சோரெதகொண்டு ஹோயி காழ்ச்செ பீப்பாங்.
ஆக்க கல்லு மனசு உள்ளாக்களாயி இப்பாஹேதினாளெ, தெய்வ கொடா ஆ ஒள்ளெ ஜீவித கிட்டாதெ இருட்டினாளெ இப்பாக்களஹாற ஜீவிசிண்டித்தீரெ.
அதனபகர, தெற்று குற்ற நீஙிபில்லெ ஹளிட்டுள்ளுதன, வர்ஷந்தோரும் கீவா ஹரெக்கெ தென்னெ ஜினோத்தும் ஆக்கள ஓர்மெபடிசீதெ.
காத்திப்பா ஈ காரெ, நங்கள ஆல்ப்மாவிக எந்த்தெ உட்டாக்கு ஹளிங்ங, கப்பலின ஒறசி நிருத்தத்துள்ளா ஒந்து நங்கூரத ஹாற உள்ளுதாப்புது; அதுமாத்தறல்ல, சொர்க்காளெ இப்பா தெய்வத அம்பலதாளெ இப்பா தெரெசீலெத ஆச்செபக்க உள்ளா மகா பரிசுத்த சலதாளெ நங்களகொண்டு ஹோயி நிருத்துதும் ஆப்புது.
மற்றுள்ளா தொட்டபூஜாரிமாரா ஹாற, முந்தெ ஆக்கள தெற்று குற்றாக பேக்காயும், ஹிந்தெ ஜனங்ஙளா குற்றாக பேக்காயும், ஜினோத்தும் ஹரெக்கெ களிப்பத்துள்ளா ஆவிசெ அவங்ங இல்லெ; ஏனாக ஹளிங்ங, ஜனங்ஙளா தெற்று குற்றாகபேக்காயி தன்னதென்னெ ஹரெக்கெ களிச்சா ஹேதினாளெ, அது ஒம்மெயோடெ தீத்து.
அதன எறடாமாத்த பாகதாளெ தெரெசீலெத ஆச்செபக்க மகா பரிசுத்த சல உட்டாயித்து.