8 ஹத்தனாளெ ஒந்து பங்கு காணிக்கெ பொடுசா லேவி கோத்தறக்காரு சத்துஹோப்பா மனுஷம்மாராப்புது; எந்நங்ங, மெல்கிசிதேக்கின பற்றி, ஜீவிசிண்டிப்பாவாங் ஹளியாப்புது ஹளுது.
இஞ்ஞி கொறச்சுஜின களிஞங்ங லோகக்காரு நன்ன காணரு; எந்நங்ங நிங்க நன்ன காம்புரு. நா ஜீவுசுதுகொண்டு நிங்களும் ஜீவிசீரெ.
ஏசு அவனகூடெ, “பட்டெயும், சத்தியவும், ஜீவிதும் நா தென்னெயாப்புது. நன்னகூடி அல்லாதெ ஒப்பனும் அப்பனப்படெ ஹோப்பத்தெபற்ற.
தெய்வத வாக்கு கேட்டட்டும், தெய்வத அரிசஹசிதாக்க ஏற? எகிப்து ராஜெந்த மோசே ஹளாவாங் நெடத்தி கொண்டுபந்தா ஜனங்ஙளு எல்லாரும் தென்னெ தால?
அதுமாத்தற அல்ல தெய்வத புஸ்தகதாளெ பேறெ ஒந்தரெ, “நீ, மெல்கிசிதேக்கின ஹாற தென்னெ, எந்தெந்தும் பூஜாரியாயி இப்பாவானாப்புது” ஹளி எளிதி ஹடதெ.
மெல்கிசிதேக்கு பூஜாரி ஆதா ஹாற தென்னெ, ஏசு நங்களகாட்டிலும் முச்செ அல்லிக ஹோயி நங்காக பேக்காயிற்றெ நித்தியமாயிற்றுள்ளா தொட்டபூஜாரி ஆயிதீனெ.
அதுமாத்தற அல்ல, பூஜாரிமாரு, சாதாரண மனுஷம்மாராயிப்பா ஹேதினாளெ எல்லாரின ஹாற ஆக்களும் சத்தண்டு ஹோப்புரு; அந்த்தெ ஆக்க சத்துகளிவதாப்பங்ங, ஆக்கள பகராக பேறெ ஒப்பாங் பூஜாரியாயிற்றெ பொப்பாங்; இந்த்தெ பலரும் பூஜாரிமாராயி ஆப்புரு.
தொட்டாவனாப்புது சிண்டாவன அனிகிருசுது; ஈ காரெயாளெ சம்செ இல்லெ.
அதுமாத்தறல்ல, ஹத்தனாளெ ஒந்து பங்கு பொடுசா லேவி கோத்தறக்காறனும் அப்ரகாமின கொண்டு ஹத்தனாளெ ஒந்து பங்கு கொட்டாங் ஹளி தென்னெ ஹளுக்கு.
மனுஷரு ஒந்தேபரஸ சத்தண்டு ஹோதீரெ; ஹிந்தெ ஆக்காக ஞாயவிதி பொக்கு; இது தென்னெயாப்புது ஆக்காக பீத்திப்பா பிறமாண.
நா சத்தண்டு ஹோதிங்; எந்நங்ஙும் இத்தோல! நா நித்தியமாயிற்றெ ஜீவிசிண்டித்தீனெ; சத்தா ஆள்க்காறிக ஜீவங் கொடத்தெகும், சத்தாக்க இப்பா சலதமேலெயும் அதிகார உள்ளாவனும் ஆப்புது.