12 அதுகொண்டு இந்த்தல சிட்ச்செ கிட்டதாப்பங்ங நிங்க தளர்ந்நு ஹோகாதிரிவா! ஆரோக்கிய உள்ளாக்கள ஹாற நிங்கள கையும், காலும் பெல உள்ளுதாயி இறட்டெ.
நா நிங்காக ஹளிதப்புது ஏனொக்க ஹளிங்ங, கெலச கீயாத்த மடியம்மாரா ஜாள்கூடி, ஆக்காக புத்தி ஹளிகொடிவா; ஜீவிதாளெ கஷ்டங்கொண்டு, தெய்வ நம்பிக்கெயாளெ மனசு தளர்ந்நு இப்பாக்கள ஆசுவாசபடிசிவா; தெய்வ நம்பிக்கெயாளெ ஸ்திர இல்லாத்தாக்காக பெலப்படிசிவா; எல்லாரினகூடெயும் சாந்தமாயிற்றெ இரிவா.
துஷ்டம்மாரா எல்லாவிதமாயிற்றுள்ளா எதிர்ப்பும் அவங் சகிச்சுது ஒம்மெ ஓர்த்துநோடிவா; அம்மங்ங நிங்க மனசுதளர்நு ஹோகரு.
‘நன்ன மங்ஙா! எஜமானின சிட்ச்செத நீ நிசாரமாயிற்றெ கருதுவாட; அவங் ஜாள்கூடதாப்பங்ங நீ முசினி பாடுசுவாட.