27 கிறிஸ்தினகூடெ ஒந்தாயிற்றெ இப்பத்தெபேக்காயி ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்திதா நிங்க எல்லாரும் கிறிஸ்தின ஹாற தென்னெ ஆயி களிஞுத்து.
எந்நங்ங அவன அப்பாங், தன்ன கெலசகாறா ஊதுபரிசிட்டு, நிங்க பேக ஹோயி ஒள்ளெ பெலெகூடிதா உடுப்பும், கையிக ஹொன்னுங்கற, காலிக செருப்பும் கொண்டுபந்து இவங்ங ஹைக்கி கொடிவா ஹளி ஹளிதாங்.
அந்த்தெ அவளும், அவள ஊருகாரு எல்லாரும் ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்திரு; எந்தட்டு அவ நங்களகூடெ, “நா எஜமானனாயிப்பா ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ உள்ளாவளாப்புது ஹளி நிங்க பிஜாரிசிதங்ங நன்ன ஊரிக பந்து தங்குக்கு” ஹளி, நங்களகூடெ கெஞ்சி கேட்ட.
அதங்ங பேதுரு ஆக்களகூடெ, “நிங்க மனசுதிரிஞ்ஞு, ஒப்பொப்பனும் நிங்கள தெற்று குற்றாக உள்ளா மாப்பிக பேக்காயி, ஏசுக்கிறிஸ்தின ஹெசறாளெ ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்திவா; அம்மங்ங பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின வர நிங்காக கிட்டுகு.
ஆகதென்னெ சவுலா கண்ணிந்த மீன்சொளிக்கெத ஹாற உள்ளா ஏனோ உதிரி பித்துத்து; அம்மங்ங அவன கண்ணு ஒயித்தாயி கண்டுத்து; காழ்ச்செ கிட்டிதா சவுலு எத்து ஹோயி, ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்திதாங்.
அது எந்த்தெ ஹளிங்ங, ஏசு அவங்ஙபேக்காயி ஏன கீதுது ஹளிட்டுள்ளுதன நம்பாவனாப்புது தெய்வ சத்தியநேரு உள்ளாவனாயிற்றெ மாற்றுது; அது யூதனாயித்தங்ஙும் செரி, ஏது ஜாதிக்காறனாயித்தங்ஙும் செரி.
அந்த்தெ ஆக்க எல்லாரும் நீரின நடுவுகூடியும், மளெமோடத கீளோடெயும் நெடது பந்துது, மோசேதகூடெ சேர்ந்நு ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்திதங்ங சம ஆப்புது.
அந்த்தெ நெடிவங்ங, தெய்வ நிங்கள தன்ன ஹாற தென்னெ பரிசுத்தமாடி, சத்தியநேரு உள்ளா ஹொசா மனுஷனாயிற்றெ மாற்றுகு.
தெய்வ, ஏசின ஜீவோடெ ஏள்சங்ங, தன்ன ராஜேகுள்ளா சொபாவதாளெ நிங்கள ஜீவேள்சிப்புதுகொண்டு, ஆ ராஜேகுள்ளா சொபாவ உள்ளாக்களாயி நெடதணிவா.
ஆ நீரு தென்னெயாப்புது ஸ்நானகர்மாக அடெயாளமாயிற்றெ இப்புது; எந்நங்ங ஆ நீரு சரீராளெ உள்ளா அழுக்கின கச்சி ஹம்மாடத்துள்ளுதல்ல; அதன பகராக ஜீவோடெ எத்தா ஏசினகூடெ சேர்ந்நு மனசினாளெ உள்ளா அழுக்கின கச்சி, ஒள்ளெ மனசு உள்ளாக்களாயி நங்கள காப்பத்தெபேக்காயி தெய்வதகூடெ கீவா ஒடம்படியாப்புது அது.