12 ஆ நேமதாளெ உள்ளா காரெ ஒக்க கீது ஜீவுசத்தெ தெய்வத நம்பத்துள்ளா ஆவிசெ இல்லெ; அதனபகர ஆ நேமதாளெ ஹளிப்புதன ஒக்க கீது நெடிவாக்க ஆ நேமப்பிரகார ஜீவிசிண்டிப்புரு ஹளியாப்புது தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்புது.
அதங்ங ஏசு, “ஏனொக்க ஒள்ளெ காரெ ஹளி நீ நன்னகூடெ கேளுது ஏனாக? தெய்வ ஒப்பனே ஒள்ளு ஒள்ளேவாங்; நினங்ங நித்திய ஜீவித கிட்டுக்கிங்ஙி, நீ தெய்வ நேமத கைக்கொண்டு நெடீக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வ நேம கிட்டிப்பாக்க லோகத அவகாச மாடாக்களாயித்தங்ங, தெய்வத வாக்கின நம்பாக்காக ஏன பிரயோஜன ஹடதெ?
அந்த்தெ இப்பங்ங லோகத அவகாசமாடுவெ ஹளிட்டுள்ளா வாக்கு தெய்வ நேம கிட்டிதா யூதம்மாரிக மாத்தற அல்ல; நங்கள முத்தனாயிப்பா அப்ரகாமின ஹாற, தெய்வத நம்பா எல்லாரிகும் தன்ன தயவுகொண்டாப்புது ஆ வாக்கின தெய்வ கொட்டிப்புது.
ஈ தெய்வ நேம தெற்று குற்றத பற்றிட்டுள்ளா அறிவினும், ஆ தெற்று குற்றந்த விடுதலெ ஆப்பத்துள்ளா அறிவினும் ஆப்புது நனங்ங தரபேக்காத்து; எந்நங்ங தெற்று குற்ற கீவத்துள்ளா ஆசெதும் உட்டுமாடி, நா சாயிவத்துள்ளா பட்டெதும் ஆப்புது உட்டுமாடி தந்திப்புது.