15 தெய்வ நேம கிட்டிதா யூதம்மாராயிற்றெ ஹுட்டிதாக்களாப்புது நங்க; ஆ நேமத அறியாதெ தெற்று குற்ற கீது ஜீவுசா அன்னிய ஜாதிக்காறல்ல.
பரீசம்மாரு அது கண்டட்டு, ஏசின சிஷ்யம்மாராகூடெ, “நிங்கள குரு நிகுதி பிரிப்பாக்களகூடெயும், தெற்று குற்ற கீவாக்களகூடெயும் குளுது தீனிதிம்புது ஏக்க?” ஹளி கேட்டுரு.
மனுஷனாயி பந்நாவன ஜனங்ஙளு துஷ்டம்மாரா கையாளெ ஹிடுத்து கொடுரு, ஆக்க நன்ன குரிசாமேலெ தறெச்சு கொல்லுரு, எந்நங்ஙும், நா மூறாமாத்த ஜின ஜீவோடெ எத்து பொப்பிங் ஹளி நிங்களகூடெ ஹளினல்லோ?”
அதங்ங ஏசு, ‘நீ ஹோயிக; நா நின்ன, தூரதாளெ இப்பா அன்னிய ஜாதிக்காறா எடேக ஹளாயக்கெ’ ஹளி ஹளிதாங்” ஹளி, பவுலு கூட்டகூடிதாங்.
அதுகொண்டு ஏன? யூதம்மாராயிப்பா நங்க அன்னிய ஜாதிக்காறா காட்டிலும் விஷேஷப்பட்டாக்களோ? ஒட்டும் அல்ல; ஏனாக ஹளிங்ங யூதம்மாரும், அன்னிய ஜாதிக்காரும் அந்த்தெ எல்லாரும் தெற்று கீதாக்களாப்புது ஹளி நேரத்தே ஹளித்தனல்லோ!
அந்த்தெ இப்பங்ங லோகத அவகாசமாடுவெ ஹளிட்டுள்ளா வாக்கு தெய்வ நேம கிட்டிதா யூதம்மாரிக மாத்தற அல்ல; நங்கள முத்தனாயிப்பா அப்ரகாமின ஹாற, தெய்வத நம்பா எல்லாரிகும் தன்ன தயவுகொண்டாப்புது ஆ வாக்கின தெய்வ கொட்டிப்புது.
சத்தியநேரு உள்ளாக்களாயி ஆப்பத்தெபேக்காயி கிறிஸ்தினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்திப்பா நங்கள குற்றக்காரு ஹளி ஹளுதாயித்தங்ங, கிறிஸ்து நங்கள தெற்று கீவத்தெ சகாசீனெ ஹளி ஆக்கல்லோ? எந்நங்ங கிறிஸ்து ஒரிக்கிலும் தெற்று கீவத்தெ சகாசாவனல்ல.
எந்நங்ங ஒந்துகாலதாளெ, நங்க எல்லாரும் ஆக்கள ஹாற தென்னெ நங்கள மனசிகும் சரீராகும் இஷ்டப்பட்டா தெற்று குற்றங்ஙளு கீது ஜீவிசிண்டித்தும். அதுகொண்டு மற்றுள்ளாக்கள ஹாற தென்னெ தெய்வத சிட்ச்செக பங்குள்ளாக்களாயி ஜீவிசிண்டித்தும்.
மனுஷம்மாரு பெருமெ ஹளிண்டு நெடிவா காரெதபற்றி, பேக்கிங்ஙி நனங்ஙும் ஹளிண்டு நெடியக்கெ. நிங்களாளெ ஏரிங்ஙி ஒப்பங்ங இந்த்தல காரெயாளெ பெருமெ ஹளத்துட்டிங்ஙி, நனங்ங அதனகாட்டிலும் கூடுதலு ஹளத்தெ உட்டு.
ஏனாக ஹளிங்ங, ஒந்துகாலதாளெ நங்களும் ஒந்தும் அறியாத்தாக்களாயி இத்தும்; அனிசரணெ கெட்டாக்களாயும், பட்டெ தெற்றி நெடிவாக்களாயும், பலவித ஆசெக அடிமெப்பட்டாக்களாயும், துருபுத்தி உள்ளாக்களாயும், ஹொட்டெகிச்சு உள்ளாக்களாயும், தம்மெலெ தம்மெலெ ஹகெ தீப்பாக்களாயும் ஜீவிசிண்டித்தும்.