5 நங்கள அப்பனாயிப்பா, ஆ தெய்வாக ஏகோத்தும் மரியாதெ உட்டாட்டெ; ஆமென்.
நா நிங்களகூடெ ஹளிதா கல்பனெத ஒக்க அனிசருசத்தெ ஹளிகொடிவா; இத்தோல! லோக அவசான ஆப்பாவரெட்ட எல்லா ஜினாளெயும் நா நிங்களகூடெ இத்தீனெ” ஹளி ஹளிதாங்.
நங்க தெற்று குற்ற கீவத்துள்ளா ஒந்து சந்தர்ப உட்டாகாதிப்பத்தெகும், பிசாசின கையிந்தும் நங்கள காத்தணுக்கு; ராஜெ, அதிகார, மரியாதெ எந்தெந்தும் நிந்து தென்னெயாப்புது; ஆமென்.
ஏனாக ஹளிங்ங, எல்லா அறிவும் தெய்வத கையிந்த பந்துதல்லோ? எல்லதும் தெய்வதகொண்டு தென்னெயல்லோ நெடிவுது? அதுமாத்தறல்ல, எல்லதும் தெய்வாபேக்காயிற்றெ உள்ளுது தென்னெயாப்புது; அதுகொண்டு எல்லா பெகுமானும், எந்தெந்தும் தெய்வாக மாத்தற உள்ளுதாயிறட்டெ. ஆமென்.
அந்த்தெ சகல அறிவும் உள்ளாவனாயிப்பா தெய்வாக மாத்தறே ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு எந்தெந்தும் பெகுமான உட்டாட்டெ; ஆமென்.
அதுகொண்டு, ஏசின நம்பி பொப்பா ஒப்பங்ங, நா திம்பா தீனி தென்னெ எடங்ஙாறாயித்தங்ங, நா ஒரிக்கிலும் அதன தின்னாதெ இப்புதாப்புது ஒள்ளேது; அல்லிங்ஙி, அவங்ங எடர்ச்செ உட்டாப்பத்தெ நானல்லோ காரணக்காறங்? அந்த்தெ பாடில்லல்லோ!
அதே ஹாற தென்னெ எல்லாரினகாட்டிலும் முந்தெ கிறிஸ்தினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்திப்பா இஸ்ரேல்காறாயிப்பா நங்க தன்ன பாடி பெகுமானுசுக்கு ஹளிட்டுள்ளுதும் தெய்வ பண்டே தீருமானிசிதா காரெ ஆப்புது.
அந்த்தெ நங்கள சகாசா அப்பனாயிப்பா தெய்வாக எந்தெந்தும் மரியாதெ உட்டாட்டெ; ஆமென்.
ஒந்துகாலதாளெயும் சாவில்லாத்தாவனும், ஒப்புரும் காம்பத்தெ பற்றாத்தாவனும் எல்லா காலதாளெயும் மாறாத்தாவனுமாயிப்பா ஒந்தே தெய்வாக மரியாதெயும், புகழ்ச்செயும் ஏகோத்தும் உட்டாட்டெ ஆமென்.
அதுமாத்தற அல்ல, நனங்ங பொப்பா எல்லா கஷ்டந்தும் தெய்வ நன்ன காத்து, தாங் ராஜாவாயிற்றெ பரிப்பா நித்திய ராஜெக நன்ன கொண்டு ஹோப்பாங்; ஆ தெய்வாக எந்தெந்தும் மரியாதி உட்டாட்டெ ஆமென்.
ஆ, தெய்வாக இஷ்ட பொப்பா ஹாற உள்ளா எல்லா ஒள்ளெ காரெ கீவத்தெபேக்காயி தெய்வ நிங்கள ஓறசட்டெ; தெய்வ தனங்ங இஷ்டப்பட்ட காரெ ஒக்க ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு நங்கள ஜீவிதாளெ கீயட்டெ; ஆ கிறிஸ்திக எந்தெந்தும் பெகுமான உட்டாட்டெ; ஆமென்.
ஏனாக ஹளிங்ங, ஆ தெய்வாக மாத்தற ஒள்ளு எந்தெந்தும் எல்லா சக்தியும் உள்ளுது; ஆமென்.
நங்கள ரெட்ச்சகனும், எஜமானனுமாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தின தயவினாளெயும், தன்னபற்றிட்டுள்ளா அறிவினாளெயும் நிங்க இனியும் வளர்ச்செ உள்ளாக்களாயிரிவா; ஏசுக்கிறிஸ்திக இந்தும் எந்தெந்தும் பெகுமான உட்டாட்டெ; ஆமென்.
அவங், “தெய்வாக அஞ்சி நெடிவா! தெய்வத பெகுமானிசி பாடிவா! ஏனாக ஹளிங்ங, எல்லாரினும் ஞாயவிதிப்பத்துள்ளா சமெஆத்து; அதுகொண்டு, ஆகாசதும், பூமிதும், கடலினும், நீரு ஒறவு எல்லதனும் உட்டுமாடிதா தெய்வத கும்முடிவா” ஹளி ஒச்செகாட்டி ஹளிதாங்.
ஆக்க ஒச்செகாட்டி, “கொந்தா ஆடுமறியாயிப்பாவாங் சக்தியும், சம்பத்தும், புத்தியும், பெலம், மதிப்பும், பெகுமானும், புகழ்ச்செயும் ஏற்றெத்தத்தெ யோக்கிதெ உள்ளாவனாப்புது” ஹளி, பாடிண்டித்துரு.
“ஆமென் நங்கள தெய்வாக புகழ்ச்செயும், பெகுமானும், புத்தியும், மதிப்பும், பெலும், நண்ணியும் எந்தெந்தும் உட்டாயிறட்டெ ஆமென்” ஹளி ஹளிரு.