27 அந்த்தெ நிங்கள அரிச மாற்றித்தில்லிங்ஙி நிங்கள மனசினாளெ செயித்தானிக சல கொடாக்களாயிப்புரு.
அம்மங்ங பேதுரு அவனகூடெ, “அனனியா! சலமாறிதா ஹண ஒந்து பாக ஏமாத்திபீத்தட்டு, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவாயி இப்பாவனகூடெ பொள்ளு ஹளத்தெபேக்காயி, நின்ன மனசின செயித்தானிக புட்டுகொட்டுது ஏக்க?
சினேகுள்ளாக்களே! “ஒப்பாங் கீதா துஷ்டத்தராக நானாப்புது கூலி கொடாவங்; அதுகொண்டு நின்ன சத்துரு ஹொட்டெ ஹைத்து பந்நங்ங தீனி கொடு, நீ அந்த்தெ கீவாஹேதினாளெ நா அவங்ங சிட்ச்செ கொடுவிங்” ஹளி தெய்வ ஹளிதாயிற்றெ, தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்புது கொண்டு நீ கீவத்துள்ளுதன தெய்வதகையி எல்சிகொட்டூடு.
ஒந்து பட்டாளக்காறங் ஆயுத ஹிடுத்து ஒரிங்ஙி இப்பா ஹாற தென்னெ நிங்களும், நிங்கள பட்டெ தெரிசத்தெ பேக்காயி செயித்தானு கொண்டுபொப்பா தந்தற ஒக்க எதிர்த்து நில்லத்தெபேக்காயி, தெய்வ தப்பா சொபாவ உள்ளாக்களாயி ஒரிங்ஙி நிந்நணிவா.
பட்டாளக்காறங் பலிசெ ஹிடுத்திப்பா ஹாற எல்லா சமெயாளெயும் நிங்க தெய்வ நம்பிக்கெயாளெ ஒறப்புள்ளாக்களாயி இரிவா; எந்நங்ஙே பிசாசு கொண்டுபொப்பா கிச்சுஅம்பின ஹாற உள்ளா உபத்தரத தடுப்பத்தெ பற்றுகு.
அதுகொண்டு நிங்க, தெய்வதபக்க நிந்தட்டு செயித்தானின எதிர்த்து நிந்நங்ங, அவங் நிங்கள புட்டு ஓடி ஹோயுடுவாங்.
நிங்கள சத்துருவாயிப்பா செயித்தானு கச்சிகீறா சிங்கத ஹாற நிங்கள நாசமாடத்தெ நோடீனெ; அதுகொண்டு வளரெ சிர்தெ உள்ளாக்களாயும், சுபோத உள்ளாக்களாயும் நெடதணிவா.