10 தெய்வ, ஏசின ஜீவோடெ ஏள்சங்ங, தன்ன ராஜேகுள்ளா சொபாவதாளெ நிங்கள ஜீவேள்சிப்புதுகொண்டு, ஆ ராஜேகுள்ளா சொபாவ உள்ளாக்களாயி நெடதணிவா.
ஒந்தே ஒந்து சத்திய தெய்வமாயிப்பா நின்னும், நீ ஹளாய்ச்சா ஏசுக்கிறிஸ்தினும் மனசிலுமாடுதாப்புது நித்திய ஜீவித.
ஏனாக ஹளிங்ங, நங்க ஏசின அறியாதெ ஜீவிசிண்டித்தா காலதாளெ இரு ஒறங்ஙாக்கள ஹாற தென்னெயல்லோ ஜீவிசிண்டித்துது? ஈக நங்காக பொளகாத்தல்லோ! அதுகொண்டு நங்க தெய்வாக இஷ்டப்பட்டா காரெயாளெ ஒறங்ஙாக்கள ஹாற நெடியாதெ, ஜீவிதாளெ பொளகாதாக்கள ஹாற நெடீக்கு.
நங்க ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்தாப்பங்ங, நங்கள தெற்று குற்றாகபேக்காயி ஏசுக்கிறிஸ்தினகூடெ சேர்ந்நு சாயிவுது மாத்தறல்ல; சத்தா ஏசு தன்ன அப்பன பெகுமானங்கொண்டு ஜீவோடெ எத்திப்பா ஹாற தென்னெ, குற்ற இல்லாத்த ஹொசா ஜீவித ஜீவுசத்தெபேக்காயி நங்களும் ஏசினகூடெ ஜீவோடெ ஏளுவும் ஹளி கொத்தில்லே?
பெகுமான உள்ளா ஆ ஜீவிதாக அர்கதெ உள்ளாக்க ஏறொக்க ஹளி தெய்வ பண்டு தீருமானிசி பீத்து ஹடதெயோ, ஆ கூட்டுக்காரு எல்லாரிகும் தன்ன மங்ங தொட்டாவனாயிற்றெ இருக்கு ஹளியும், ஆக்க எல்லாரும் தன்ன மங்ஙன சொபாவக ஒத்தாக்களாயிற்றெ இருக்கு ஹளிட்டும் ஆப்புது தெய்வ அந்த்தெ கீதிப்புது.
அந்த்தெ ஹொசா ஒடம்படியாளெ உள்ளா சத்தியத மனசிலுமாடத்தெ பற்றாதித்தா முண்டு குமுசத நீக்கீனெ; அதுகொண்டு, ஏசு கீதிப்புதன நங்க மனசிலுமாடிட்டு அவன ரூபத ஹாற தென்னெ ஜினோத்தும் மாறீனு; இதனொக்க கீவுது பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு தென்னெயாப்புது.
அதுகொண்டு, நங்க தளருதில்லெ; ஏனாக ஹளிங்ங, நங்க இந்த்தெ கஷ்டப்படா ஹேதினாளெ நங்கள சரீர சாயிவா நெலெயாளெ இத்தங்ஙும், நங்கள மனசினாளெ ஜினாஜினாக ஒள்ளெ ஒறப்புள்ளாக்களாயி இத்தீனு.
தெய்வ, முந்தெ முந்தெ, ஈ லோகத உட்டுமாடதாப்பங்ங, அது இருட்டாயிற்றெ உட்டாயித்து; எந்நங்ங, இருட்டிந்த பொளிச்ச உட்டாட்டெ ஹளி தெய்வ ஹளித்து; அந்த்தெ ஹளிதா தெய்வ தென்னெயாப்புது ஏசு ஏற ஹளியும், தெய்வ ஏற ஹளியும் அறியாதித்தா நங்கள மனசினாளெ உள்ளா இருட்டின நீக்கி, தன்னபற்றி அறிவத்துள்ளா அறிவினும் தந்திப்புது.
ஏனாக ஹளிங்ங, ஒப்பாங் கிறிஸ்தினகூடெ சேரதாப்பங்ங, அவங் ஹொஸ்தாயி ஹுட்டிகளிஞுத்து; ஹளே சொபாவ ஒக்க ஹோத்து; எல்லதும் ஹொஸ்து ஆத்து.
கிறிஸ்தினகூடெ ஒந்தாயிற்றெ இப்பத்தெபேக்காயி ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்திதா நிங்க எல்லாரும் கிறிஸ்தின ஹாற தென்னெ ஆயி களிஞுத்து.
ஒப்பாங் சுன்னத்து கீதனோ கீதுபில்லெயோ அதொந்தும் அல்ல காரெ; தெய்வ அவங்ங இஞ்ஞொந்து ஹொசா ஜீவித கொட்டுத்தல்லோ அதாப்புது தொட்ட காரெ.
எந்நங்ங ஏசுக்கிறிஸ்து ஈ லோகாளெ எந்த்தெ ஒள்ளெ காரெ கீது ஜீவிசினோ, அதே ஹாற தென்னெ நங்களும் ஒள்ளெ காரெ கீது ஜீவுசுக்கு ஹளிட்டாப்புது நங்காக ஹொசா ஜீவித தந்து தன்னகூடெ சேர்சிப்புது.
தெய்வ நிங்களமேலெ சினேகபீத்து பரிசுத்தம்மாராயிற்றெ நிங்கள தெரெஞ்ஞெத்திப்புதுகொண்டு, அதங்ங ஏற்றா ஹாற தென்னெ மற்றுள்ளாக்களமேலெ கருணெ காட்டுது, தயவு காட்டுது, தாழ்மெயாயிற்றெ நெடிவுது, மனசலிவு காட்டுது, மற்றுள்ளாக்க கீவா காரெயாளெ பொருமெ உள்ளாக்களாயி சகிச்சு நெடிவுது,
எல்லதனகாட்டிலும் எல்லாரினகூடெயும் சினேக உள்ளாக்களாயி இரிவா; சினேக தென்னெயாப்புது நிங்கள ஹொசா ஜீவிதாளெ எல்லதங்ஙும் பூரணமாயிற்றுள்ளா பெந்த உட்டுமாடத்துள்ளுது.
நங்காக ஏசுக்கிறிஸ்தினமேலெ உள்ளா நம்பிக்கெயாளெ கிட்டா நன்மெ ஏன நினங்ங கொத்துட்டல்லோ! ஈ நன்மெ கொண்டு தெய்வத மக்களாயிப்பா நங்க தம்மெலெ சகாயகீது சினேகிசுக்கு ஹளிட்டுள்ளுதாப்புது.
இந்த்தலாக்க தெய்வதபுட்டு, பட்டெ தெற்றி ஹோதாக்களாப்புது; தெய்வத மங்ஙனாயிப்பா கிறிஸ்தின, ஆக்களே குரிசாமேலெ ஹிந்திகும் தறெச்சு அவமானிசாக்களும் ஆப்புது; இந்த்தலாக்கள திரிச்சு கொண்டுபொப்புது புத்திமுட்டுள்ளா காரெ தென்னெயாப்புது.
எந்நங்ங, நனங்ஙும் தெய்வாகும் ஒள்ளெ பெந்த உட்டு ஹளி ஒப்பாங் ஹளித்துட்டிங்ஙி, அவங் தெய்வ ஹளிதா நேம ஒக்க தன்ன ஜீவிதாளெ கைக்கொண்டு நெடிவாவனாயி இருக்கு.
தெய்வ நேமத தன்ன ஜீவிதாளெ கைக்கொண்டு நெடிவாவன ஒளெயெ, தெய்வசினேக பூரணமாயிற்றெ உட்டாக்கு; நேராயிற்றெ அவங்ங தெய்வதகூடெ பெந்த உட்டு ஹளிட்டுள்ளுதன இதனாளெ அறியக்கெ.
அம்மங்ங, சிம்மாசனதாளெ குளுதிப்பாவாங், “இத்தோல! நா எல்லதனும் ஹொஸ்துதாயிற்றெ மாடத்தெ ஹோதீனெ!” ஹளி ஹளிதாங்; அதுமாத்தறல்ல, “ஈ வாக்கு சத்தியம், எதார்த்தும் உள்ளுதாப்புது ஹளி எளிதீக” ஹளி ஹளிதாங்.