5 அம்மங்ங அவங் “எஜமானனே, நீ ஏறா?” ஹளி கேட்டாங்; அதங்ங எஜமானு, “நீ பேதெனெபடுசா ஏசு, தென்னெயாப்புது நா” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங பேதுரு, “அல்ல எஜமானனே! யூதம்மாரா நேமப்பிரகார அசுத்தி உள்ளுதோ, பிறித்தி இல்லாத்துதோ ஒந்நனும், நா ஒரிக்கிலும் திந்துபில்லெ” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங நங்க எல்லாரும் நெலதாளெ பித்தும்; அம்மங்ங ‘சவுலு! சவுலு! நீ ஏனாக நன்ன பேதெபனெடுசுது? கல்லாமேலெ தெலெ ஹூயிவுது தெலேக கேடாப்புது’ ஹளி எபிரெய பாஷெயாளெ கூட்டகூடா ஒச்செத கேட்டிங்.
நசெரெத்துகாறனாயிப்பா ஏசிக விரோதமாயிற்றெ ஒந்துபாடு காரெ கீயிக்கு ஹளி, முந்தெ நானும் பிஜாரிசிண்டித்திங்.
அல்லா, இது தெய்வதகொண்டு உட்டாதுது ஆயித்தங்ங, ஈக்கள கொல்லத்தெ நிங்களகொண்டு பற்ற; நிங்க அதங்ஙபேக்காயி எறங்ஙிதங்ங, தெய்வதகூடெ மல்லுகெட்டா ஹாற இக்கு; ஓர்த்தணிவா!” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங அவங் நெலதாளெ பித்தாங். “அம்மங்ங சவுலு! சவுலு! நீ ஏனாக நன்ன பேதெபனெடுசுது” ஹளி அவனகூடெ கூட்டகூடா ஒந்து ஒச்செத கேட்டாங்.
அவங் அஞ்சிபெறெச்சட்டு, “எஜமானனே! நா ஏன கீயிக்கு?” ஹளி கேட்டாங்; அதங்ங எஜமானு, “நீ எத்து பட்டணாக ஹோ; அல்லிபீத்து நீ ஏன கீயிக்கு ஹளி, ஹளிதப்புரு” ஹளி ஹளித்து.
அந்த்தெ கீவதாப்பங்ங, தெய்வாக நங்களமேலெ அரிச பாராதிக்கோ? தெய்வத அரிச நிங்களகொண்டு தாஙத்தெ பற்றுகோ?
இதொக்க நனங்ங கிடுத்து ஹளியோ, நா தெகெஞ்ஞாவனாயுட்டிங் ஹளியோ பிஜாரிசிபில்லெ; கிறிஸ்து ஏசு நன்ன தெரெஞ்ஞெத்திது கொண்டு, தாங் ஆக்கிரிசிதா ஹாற உள்ளா ஒந்து மனுஷனாயி ஆப்பத்தெ நா தொடர்ந்நு கஷ்டப்படுதே ஒள்ளு; இதொக்க தென்னெயாப்புது நன்ன உத்தேச.
நா ஏசுக்கிறிஸ்தின அறியாத்த முச்செ, தன்னபற்றி குற்ற ஹளிண்டும், தன்ன நம்பாக்கள உபத்தரிசிண்டும், அக்கறம கீதண்டும் இத்திங்; எந்நங்ங இதொக்க தெற்றாப்புது ஹளி அறியாதெயும், ஏசின நம்பாத்த காலதாளெ அந்த்தெ கீதுதுகொண்டும் தெய்வ நன்னமேலெ கருணெ காட்டித்து.