42 ஈ சங்ஙதி, யோப்பா பட்டணாளெ எல்லாரும் அருதுரு; அம்மங்ங கொறே ஆள்க்காரு எஜமானனாயிப்பா ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்துரு.
ஏசு அதன கேட்டட்டு, “ஈ ரோக பந்துதுகொண்டு அவங் சாயிவத்தெ காரணபார; ஈ ரோகங்கொண்டு தெய்வாக பெகுமான உட்டாக்கு; தெய்வத மங்ஙங்ஙும் பெகுமான உட்டாக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங ஏசு கீதுது கண்டட்டு, மரியாளினகூடெ பந்தித்தா யூதம்மாரு பலரும் ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்துரு.
ஏனாக ஹளிங்ங, லாசறின ஹேதினாளெ யூதம்மாரா எடெந்த கொறே ஆள்க்காரு ஆக்களபுட்டு ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்தித்துரு.
அம்மங்ங ஏசு ஒச்செகாட்டி, “நன்னமேலெ நம்பிக்கெ பீப்பாக்க நன்னமேலெ மாத்தறல்ல, நன்ன ஹளாயிச்சா தெய்வதமேலெகூடி நம்பிக்கெ பீத்தீரெ.
அதுகொண்டு நீ ஈகளே யோப்பா பட்டணாக ஆளா அயெச்சட்டு, பேதுரு ஹளா சீமோனின ஊதண்டு பா.
எந்தட்டு ஆக்களகூடெ, நெடதுது ஒக்க பிவறாயி ஹளிட்டு, ஆக்கள யோப்பா பட்டணாக ஹளாயிச்சாங்.
அந்த்தெ கொர்நேலியும், தன்ன ஊரின ஒந்து தெய்வதூதங் நிந்திப்புதாயிற்றும், தெய்வதூதங் அவனகூடெ, ‘நீ யோப்பாக ஆளா ஹளாயிச்சு பேதுரு ஹளா சீமோனின ஊளு.
தெய்வத சக்தி ஆக்களகூடெ உட்டாயித்து; அந்த்தெ ஆக்களாளெ கொறே ஆள்க்காரு ஏசின நம்பாக்களாயி ஆதுரு.
“நா யோப்பா பட்டணாளெ, ஒந்துஜின பிரார்த்தனெ கீதண்டிப்பங்ங, ஒந்து தரிசன கண்டிங்; அது எந்த்தெ ஹளிங்ங, ஒந்து தொட்ட கம்பிளி, நாக்கு மூலேக கெட்டிட்டு ஆகாசந்த நன்னப்படெ எறங்ஙி பந்துத்து.
லித்தா, சாரோனு ஹளா சலாளெயும், உள்ளா ஜனங்ஙளு எல்லாரும் அது கண்டட்டு, ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்துரு.
யோப்பா பட்டணாளெ, தபித்தா ஹளிட்டு ஒந்து சிஷ்யத்தி ஜீவிசிண்டித்தா; தபித்தா ஹளிங்ங மானு ஹளி அர்த்த; அவ, ஏகோத்தும் ஒள்ளெ காரியங்ஙளும், தானதர்மங்ஙளும் கீதண்டித்தா.
அம்மங்ங, பேதுரு யோப்பா பட்டணத அரியெ இப்பா லித்தாளெ இத்தீனெ ஹளி சிஷ்யம்மாரு அருதட்டு, “நீ தாமசாதெ நங்களப்படெ ஒம்மெ பருக்கு” ஹளி ஹளத்தெபேக்காயி இப்புறின அவனப்படெ ஹளாயிச்சுரு.
அதுகளிஞட்டு, பேதுரு யோப்பாளெ உள்ளா தோல்கொல்லனாயிப்பா சீமோனு ஹளாவன ஊரினாளெ கொறேஜின தங்கி இத்தாங்.