41 அம்மங்ங பேதுரு அவளகையி ஹிடுத்து ஏள்சிதாங்; எந்தட்டு ஏசின நம்பா எல்லாரினும், விதவெ ஹெண்ணாக எல்லாரினும் ஊதட்டு, அவள ஜீவோடெ கொண்டு ஹோயி ஆக்கள முந்தாக நிருத்திதாங்.
ஏசு அரியெ ஹோயி, அவளகையி ஹிடுத்து ஏள்சிதாங்; ஆகளே அவள பனி மாறித்து; அவ எத்து ஆக்காக தீனிமாடி கொட்டா.
அந்த்தெ ஆக்க ஒக்க பட்டண பாகுலு எத்தத்தெ ஆத்து ஹளத்தாப்பங்ங, சத்தண்டுஹோதா ஒப்பன சவத மறெகீவத்தெ பேக்காயி, ஆ பட்டணந்த ஹொறெயெ ஹொத்தண்டு ஹோயிண்டித்துரு. கெண்டங் சத்தண்டுஹோதா ஒப்பள ஒந்தே ஒந்து மங்ஙனாயித்து ஆ சத்தா ஹைதாங். ஆ பட்டணதாளெ உள்ளா கொறே ஆள்க்காரும் அவளகூடெ அத்தண்டு ஹோயிண்டித்துரு.
அம்மங்ங சத்தா ஹைதாங் எத்து குளுதட்டு கூட்டகூடத்தெ கூடிதாங்; ஏசு அவன அவ்வெ கையி ஏல்சிகொட்டாங்.
ஆ பாலேகாறன ஆக்க ஜீவோடெ ஊரிக கூட்டிண்டுஹோயி, ஒள்ளெ சந்தோஷபட்டுரு.
பலக்கையாளெ அவன ஹிடுத்து போசிபுட்டாங்; ஆகளே அவன காலும், முட்டும் ஒக்க சுகஆயி, பெலஆத்து.
ஆ காலதாளெ ஏசின நம்பா ஆள்க்காறா எண்ண கூடித்து; அம்மங்ங, ஏசின நம்பாக்களாளெ கிரீக்கு பாஷெ கூட்டகூடா விதவெகளு, அந்தந்து நங்காக பேக்காத்த தீனி காரெயாளெ நங்கள ஒயித்தாயி நோடி நெடத்துதில்லெ ஹளி, எபிரெய பாஷெ கூட்டகூடா ஆள்க்காறிக எதிராயிற்றெ கொணுத்தண்டு இத்துரு.
அம்மங்ங அனனியா, “எஜமானனே! ஆ மனுஷங் எருசலேமாளெ இப்பா நின்ன பரிசுத்தம்மாரிக ஒந்துபாடு உபத்தர கீதுது, பலரும் ஹளிது கேட்டுஹடுதெ.
பேதுரு எல்லா சலாளெயும் ஹோயி ஏசினபற்றிட்டுள்ளா ஒள்ளெவர்த்தமானத பிரசங்ங கீதண்டித்தாங்; அந்த்தெ, லித்தா ஹளா சலாளெ ஏசின நம்பா ஆள்க்காறப்படெயும் ஹோயித்தாங்.
அதே ஹாற தென்னெ ஆதரவில்லாத்த விதவெகளிக பேக்காத்த சகாய ஒக்க கீதுகொட்டு, மரியாதெயோடெ நெடத்து.
ஆதரவில்லாத்த ஒந்து விதவெ தெய்வ நம்பிக்கெ உள்ளாவளாயி, இரும் ஹகலும் தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீதண்டு இறட்டெ.