1 அம்மங்ங, தொட்டபூஜாரி அவன நோடிட்டு, “ஈக்க ஹளுதொக்க நேருதென்னெயோ?” ஹளி கேட்டாங்.
யூதா சங்கதாளெ குளுதித்தாக்க எல்லாரும், ஸ்தேவானின சூன்சி நோடிண்டித்துரு; ஆக்க நோடதாப்பங்ங, அவன முசினி, தெய்வதூதன முசினி ஹாற பிரகாசமாயிற்றெ உட்டாயித்து.
அதங்ங ஸ்தேவானு, “கூட்டுக்காறே! தொட்டாக்களே! நா ஹளுது கேளிவா; நிங்கள முத்தனாயிப்பா அப்ரகாமு, ஆரான் ஹளா சலாளெ பந்து கூடுதனமுச்செ, மெசபத்தோமியா ஹளா சலாளெ இப்பங்ங, மதிப்புள்ளா தெய்வ அவன முந்தாக தரிசனமாயி பந்தட்டு,