9 குண்ட்டனாயித்தா இவங்ங, நங்க உபகார கீதுதனபற்றி, அவங்ங எந்த்தெ சுக ஆத்து ஹளி இந்து நிங்க நங்களகூடெ விசாரணெ கீது கேட்டங்ங,
ஏசு ஆக்களகூடெ, “நன்ன அப்பாங் ஹளிதந்தா ஹாற ஒந்துபாடு ஒள்ளெ காரெத நா நிங்காக கீதிங், அதனாளெ ஏது காரேக பேக்காயிற்றெ நிங்க நன்னமேலெ கல்லெறிவத்தெ நோடுது?” ஹளி கேட்டாங்.
அந்த்தெ இப்பங்ங, ஒழிவுஜினதாளெ ஒப்பங்ங சுன்னத்துகீதங்ஙும் தெற்றல்ல; அது நேமத மீறுதே அல்ல ஹளி ஹளீரெ; அந்த்தெ இப்பங்ங, நா ஒப்பன ஒழிவுஜினதாளெ பூரணமாயிற்றெ சுகமாடிதுகொண்டு நிங்க நன்னமேலெ அரிசபடுது ஏனாக?
இவனபற்றி அகரிப்பா ராஜாவிக கத்து எளிவத்துள்ளா காரெ ஒந்தும் நனங்ங மனசிலாயிபில்லெ; ஜெயிலாளெ இப்பா ஒப்பன, அவங் கீதா குற்ற ஏன ஹளி அறியாதெ, அவன ராஜாவினப்படெ ஹளாயிப்புது மண்டத்தர ஆப்புது ஹளி, நா பிஜாரிசீனெ.
பலக்கையாளெ அவன ஹிடுத்து போசிபுட்டாங்; ஆகளே அவன காலும், முட்டும் ஒக்க சுகஆயி, பெலஆத்து.
ஏசுக்கிறிஸ்தின நம்பி ஜீவுசுதுகொண்டு நிங்களபற்றி ஏரிங்ஙி பேடாத்துது ஹளித்துட்டிங்ஙி, தெய்வ நிங்கள அனிகிருசுகு; ஏனாக ஹளிங்ங, தெய்வத மதிப்புள்ளா பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு நிங்களமேலெ ஹடதெயல்லோ!