21 சொர்க்காக ஹோதா ஏசு ஈ பூமியாளெ எல்லா காரெயும் செரிமாடாவரெட்ட சொர்க்காளெ இறபேக்காத்து ஆப்புது; ஈ காலதபற்றி தென்னெயாப்புது பண்டு தெய்வ, தன்ன பரிசுத்த பொளிச்சப்பாடிமாராகொண்டு ஹளித்துது.
“அல்லா! கலிலாக்காறே! நிங்க ஏனாக ஆகாசதே நோடிண்டு நிந்திப்புது? ஈ ஏசு நிங்கள எடெந்த எந்த்தெ ஆகாசாக ஹோதனோ அதே ஹாற தென்னெ ஹிந்திகும் திரிச்சு பொப்பாங்” ஹளி ஹளிரு.
ஏசின நம்பா ஏறாதங்ஙும், ஏசினகொண்டு ஆக்கள தெற்று குற்றாக உள்ளா மாப்பின தெய்வ கொடுகு ஹளி, பொளிச்சப்பாடிமாரு எல்லாரும் அவனபற்றி தென்னெயாப்புது சாட்ச்சி ஹளிப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
அதுகொண்டு நிங்கள தெற்று குற்ற நீஙத்தெபேக்காயி, மனசுதிரிஞ்ஞு தெய்வதபக்க பரிவா; அம்மங்ங, தெய்வதப்படெந்த நிங்கள ஆல்ப்மாவிக சமாதான தப்பா ஒந்து காலத நிங்காக தந்தட்டு, நிங்காகபேக்காயி தெய்வ முன்கூட்டி நேமிசிதா கிறிஸ்து ஹளா ஏசினும் நிங்காக அயெச்சு தக்கு.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, தெய்வத மக்களாயிப்பா நங்காக ஆ பெகுமான உள்ளா ஜீவித கிட்டதாப்பங்ங, நங்காகும் நாசத ஹிடிந்த விடுதலெ கிட்டுகு ஹளிட்டுள்ளா நம்பிக்கெயோடெ எல்லா சிருஷ்டியும் காத்தண்டு ஹடதெ.
பண்டு, தெய்வ நங்கள கார்ணம்மாராகூடெ, பல தவணெ பொளிச்சப்பாடிமாராகொண்டு பல விததாளெ கூட்டகூடிண்டித்து.
செல மனுஷம்மாராகொண்டு பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு கூட்டகூடிதா காரெ ஆப்புது தெய்வ புஸ்தகதாளெ எளிதிபீத்திப்புது; அதனாளெ எளிதிபீத்திப்புது ஒரிக்கிலும் மனுஷம்மாரா சொந்த இஷ்டங்கொண்டு எளிதிது அல்ல.
பண்டு இத்தா பரிசுத்த பொளிச்சப்பாடிமாரு முன்கூட்டி ஹளிதா வாக்கினும், அப்போஸ்தலம்மாராயிப்பா நங்களகொண்டும் எஜமானனும், ரெட்ச்சகனுமாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்து ஹளிதா வாக்கின ஓர்த்துநோடிவா.
அம்மங்ங, ஒந்து தூதங், “சொர்க்கமே! தெய்வஜனமே! தூதம்மாரே! பொளிச்சப்பாடிமாரே! நிங்க சந்தோஷபட்டு கொண்டாடிவா; நிங்காக பேக்காயிற்றெ, தெய்வ அவாக சிட்ச்செ கொட்டுகளிஞுத்து” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்தட்டு ஆ தூதங் நன்னகூடெ, “ஈ வாக்கு ஒக்க நம்பத்தெ பற்றிதும், சத்தியமாயிற்றுள்ளுதும் ஆப்புது; பிரிக சம்போசத்துள்ளா காரெத தன்ன கெலசகாறிக காட்டிகொடத்தெ பேக்காயி, எஜமானனாயிப்பா தெய்வ, தன்ன தூதன ஹளாயிச்சுதீனெ; அதன தன்ன பொளிச்சப்பாடிமாரா கொண்டாப்புது காட்டிகொடத்தெ ஹோப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.