15 அம்மங்ங நா, ‘எஜமானனே! நீ ஏறா?’ ஹளி கேட்டிங்; அதங்ங ஏசு, ‘நீ உபத்தருசா ஏசு நா தென்னெயாப்புது.
அம்மங்ங ராஜாவு ஆக்களகூடெ, ‘ஈ லோகாளெ இப்பா பாவப்பட்ட ஜனமாயிப்பா நன்ன அண்ணதம்மந்தீரா ஹாரும், நன்ன அக்க திங்கெயாடிறின ஹாற இப்பா ஜனங்ஙளிக நிங்க ஏனொக்க கீதுகொட்டுறோ அதொக்க நனங்ங கீதுதங்ங சமமாப்புது’ ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுவாங்.
அம்மங்ங ராஜாவு ஆக்களகூடெ, ‘ஈ பாவப்பட்ட ஈக்களாளெ ஒப்பங்ங நிங்க ஏனொக்க கீயாதெ இத்துறோ அது நனங்ங கீயாத்துதன சம தென்னெயாப்புது’ ஹளி ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுவாங்.
அம்மங்ங நங்க எல்லாரும் நெலதாளெ பித்தும்; அம்மங்ங ‘சவுலு! சவுலு! நீ ஏனாக நன்ன பேதெபனெடுசுது? கல்லாமேலெ தெலெ ஹூயிவுது தெலேக கேடாப்புது’ ஹளி எபிரெய பாஷெயாளெ கூட்டகூடா ஒச்செத கேட்டிங்.
நின்ன நா கெலசகாறனாயிற்றெ தெரெஞ்ஞெத்தி ஹடதெ; ஈக நீ எத்து நில்லு; நீ கண்டுதனும், நா நினங்ங காட்டிதப்பத்தெ ஹோப்புதனும் குறிச்சு சாட்ச்சி ஹளத்தெ பேக்காயாப்புது நன்ன நினங்ங காட்டிது.