27 அதுகொண்டு, இவன விசாரணெகீதங்ங ஏனிங்ஙி பிவற கிட்டுகோ ஹளிட்டாப்புது, நிங்கள எல்லாரின முந்தாகும், விஷேஷமாயிற்றெ அகரிப்பா ராஜாவே! நின்ன முந்தாகும் இவன நிருத்திப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
“ஒப்பாங் கூட்டகூடிதன செரிக்கிலி கேளாதெயும், அவங் ஏன கீதாங் ஹளிட்டுள்ளுதன அறியாதெயும் ஞாயவிதிப்புது நங்கள நேமப்பிரகார செரிதென்னெயோ?” ஹளி கேட்டாங்.
இவனபற்றி அகரிப்பா ராஜாவிக கத்து எளிவத்துள்ளா காரெ ஒந்தும் நனங்ங மனசிலாயிபில்லெ; ஜெயிலாளெ இப்பா ஒப்பன, அவங் கீதா குற்ற ஏன ஹளி அறியாதெ, அவன ராஜாவினப்படெ ஹளாயிப்புது மண்டத்தர ஆப்புது ஹளி, நா பிஜாரிசீனெ.
அம்மங்ங அகரிப்பா ராஜாவு பவுலா நோடிட்டு, “நீ, நின்ன காரெ கூட்டகூடக்கெ” ஹளி ஹளிதாங்; அம்மங்ங பவுலு, கையிநீட்டி தனங்ஙபேக்காயி கூட்டகூடத்தெ தொடங்ஙிதாங்.