13 அந்த்தெ கொறச்சுஜின களிவதாப்பங்ங அகரிப்பா ராஜாவும், அவன திங்கெ பெர்நிக்கியும் பெஸ்தின காம்பத்தெபேக்காயி, செசரியாக பந்தித்துரு.
எந்தட்டு “யூதம்மாரா ராஜாவே! ஜெய! ஜெய!” ஹளி, ஏசின ஹச்சாடிசிட்டு,
பெஸ்து ஆ தேசாக கவர்னறாயி பந்தட்டு, மூறுஜின களிவதாப்பங்ங, செசரியந்த எருசலேமிக ஹோதாங்.
அம்மங்ங பெஸ்து, தன்ன ஆலோசனெகாறாகூடெ அபிப்பிராய கேட்டட்டு, “நீ ரோமராஜாவின முந்தாக நில்லக்கெ ஹளி ஹளிதெயல்லோ! அதுகொண்டு, நீ ரோமராஜாவினப்படெ தென்னெ ஹோயிக” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங பெஸ்து ஆக்களகூடெ, “பவுலின செசரியா ஜெயிலாளெ தென்னெயாப்புது பீத்திப்புது; நானும் பெட்டெந்நு அல்லிக ஹோதீனெ.
அம்மங்ங அகரிப்பா ராஜாவு பவுலா நோடிட்டு, “நீ, நின்ன காரெ கூட்டகூடக்கெ” ஹளி ஹளிதாங்; அம்மங்ங பவுலு, கையிநீட்டி தனங்ஙபேக்காயி கூட்டகூடத்தெ தொடங்ஙிதாங்.
பிலிப்பின ஹிந்தெ ஆசோத்து ஹளா சலாளெபீத்து ஆப்புது கண்டுது. அல்லிந்த செசரியா ஹளா சலவரெட்டும், பட்டெகூடி உள்ளா சகல பட்டணகூடியும் ஒள்ளெவர்த்தமானத அறிசிண்டுபந்நா.