10 அதங்ங பவுலு, “நா ரோமராஜாவின கோர்ட்டாளெ நில்லக்கெ; அல்லிபீத்து நன்ன விசாரணெகீதங்ங மதி; நா யூதம்மாரிக ஒந்து அன்னேயும் கீதுபில்லெ; அது நினங்ஙும் ஒயித்தாயி கொத்துட்டு.
ஏனாக ஹளிங்ங ஜனங்ஙளு, ஹொட்டெகிச்சு கொண்டு ஏசின தன்னப்படெ ஏல்சிரு ஹளி பிலாத்து மனசிலுமாடித்தாங்.
பிலாத்து ஞாயவிதிப்பா சலாளெ குளுதிப்பங்ங, அவன ஹிண்டுரு அவனப்படெ ஒந்து ஆளா ஹளாய்ச்சட்டு, “சத்தியநேரு உள்ளா ஆ மனுஷன நீ ஒந்தும் கீவாடா; ஆ மனுஷனபற்றி நென்னெ ராத்திரி நா கனசு கண்டிங்; நனங்ங ஒறக்கே பந்துபில்லெ பயங்கர கஷ்ட ஆயிஹோத்து” ஹளி ஹளத்தெ ஹளிதா.
ஆக்க அவனமேலெ ஹளிதா குற்ற, ஆக்கள மத சம்மந்தப்பட்டுதாப்புது; அதல்லாதெ அவன கொல்லத்தெயோ, ஜெயிலாளெ ஹாக்கத்தெயோ உள்ளா குற்ற ஒந்தும் இல்லெ ஹளியும்,
அதுகொண்டு ஆக்க இல்லிக பந்திப்பதாப்பங்ங, நா பெட்டெந்நு, பிற்றேஜின தென்னெ கோர்ட்டாளெ குளுது, பவுலா கூட்டிண்டுபொப்பத்தெ ஹளிதிங்.
எந்நங்ங, மரண சிட்ச்சேகுள்ளா ஒந்து குற்றும் இவங் கீதுபில்லெ ஹளி நனங்ங கொத்துட்டு; இவனே ‘ரோமராஜாவின முந்தாக நில்லக்கெ’ ஹளி ஹளிதுகொண்டு, இவன ரோமராஜாவினப்படெ ஹளாயிப்பத்தெ ஹளி, தீருமானிசிதிங்.
அதுகளிஞட்டு பெஸ்து, ஒந்து எட்டு ஹத்துஜின அல்லி தங்கிட்டு, செசரியாக திரிச்சு ஹோதாங்; எந்தட்டு பிற்றேஜின கோர்ட்டாளெ குளுது, பவுலா கூட்டிண்டுபொப்பத்தெ ஹளிதாங்.
ஆக்க நன்ன விசாரணெ கீதட்டு, மரண சிட்ச்சேகுள்ளா குற்ற ஒந்தும் காணாத்த ஹேதினாளெ நன்ன புட்டுடுக்கு ஹளி பிஜாரிசிண்டித்துரு.
மற்றுள்ளாக்க, ஒப்புறிகும் காணாதெ கீவா நாணங்கெட்ட காரெ ஒந்நனும் நங்க கீவத்தெபாடில்லெ ஹளி தீருமானிசிதும்; நங்க, தெய்வத வாக்கின, தந்தறபரமாயிற்றெ மாற்றி கூட்டகூடாதெ, சத்தியத உள்ளா ஹாற எத்தி ஹளீனு; அந்த்தெ நங்க எல்லாரின முந்தாக யோக்கிதெயோடெ நெடதீனு; தெய்வும் அதன கண்டாதெ.