15 நீதி உள்ளாக்களும், அனீதி உள்ளாக்களும், சத்தங்ங ஜீவோடெ ஏளுது உட்டு ஹளி, ஈக்க தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெ பீத்திப்பா ஹாற தென்னெ, நானும் நம்பிக்கெ பீத்துஹடதெ.
அந்த்தெ இந்த்தலாக்க ஒக்க நித்திய சிட்ச்செகும், ஒள்ளேக்க ஒக்க நித்திய ஜீவிதாகும் ஹோப்புரு” ஹளி ஏசு ஹளிதாங்.
ஆக்களகொண்டு நினங்ங திரிச்சு தப்பத்தெ பற்ற; எந்நங்ங, சத்தாக்களாளெ சத்தியநேரு உள்ளாக்க ஒக்க ஜீவோடெ ஏளா சமெயாளெ நீ ஆக்காக கீதுதங்ங ஒக்க, தெய்வ நினங்ங பல தக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
அதங்ங மார்த்தா, “லோக அவசான ஆப்பா கடெசி ஜினாளெ எல்லாரும் ஜீவோடெ ஏளங்ங அவனும் ஏளுவாங் ஹளி நனங்ங கொத்துட்டு” ஹளி ஹளிதா.
நா ஆக்கள முந்தாக நிந்திப்பா சமெயாளெ, ‘சத்தாக்க ஜீவோடெ ஏளுது உட்டு’ ஹளி ஹளிதுகொண்டாப்புது, இந்து நன்ன, நிங்கள முந்தாக நிருத்தி விசாரணெகீவுது ஹளி ஒச்செகாட்டி ஹளிதிங்; இதல்லாதெ பேறெ ஒந்து குற்ற இத்தங்ங ஈக்க ஹளட்டெ” ஹளி ஹளிதாங்.
கிறிஸ்து பொப்பதாப்பங்ங தன்ன சக்திகொண்டு, சீது ஹோப்பா நங்கள சரீரத, பொளிச்ச உள்ளா தன்ன அதிசய சரீரத ஹாற தென்னெ மாற்றுவாங்; தாங் எல்லதனும் தன்ன கீளேக கொண்டு பொப்பத்தெகும் கழிவுள்ளாவனாப்புது.
இந்த்தெ, ஆதி ஜீவோடெ எத்தாக்க ஒக்க பாக்கியசாலிகளாப்புது; ஆக்க பரிசுத்தம்மாராயிப்புரு; எறடாமாத்த மரணாக ஆக்களமேலெ அதிகார இல்லெ; ஆக்க தெய்வாகும், கிறிஸ்திகும், கெலசகீவா பூஜாரிமாராயி இப்புரு; ஆக்க கிறிஸ்தினகூடெ ஆயிர வர்ஷட்ட பரண நெடத்துரு.