4 அம்மங்ங, பவுலின அரியெ நிந்தித்தாக்க அவனகூடெ, தெய்வத தொட்டபூஜாரியாயிற்றெ இப்பாவன நீ, ஜாள்கூடுதோ? ஹளி கேட்டுரு.
நன்ன நம்பி ஜீவுசாஹேதினாளெ ஜனங்ஙளு நிங்கள பரிகாச வாக்கு ஹளிதங்ஙும், உபத்தரிசிதங்ஙும், நிங்களபற்றி இல்லாத்துது ஹளி உட்டுமாடிதங்ஙும், தெய்வ நிங்கள அனிகிருசுகு.
அம்மங்ங பவுலு அவனகூடெ, “சுண்ண உஜ்ஜிதா மெள்ளெ ஹாற இப்பா நினங்ங, தெய்வ சிட்ச்செ தக்கு; தெய்வ நேமப்பிரகார நன்ன விசாரணெகீவத்தெ குளுதிப்பா நீ, ஆ நேமாக எதிராயிற்றெ நன்ன ஹூயிவத்தெ ஹளக்கே?” ஹளி கேட்டாங்.
அதங்ங பவுலு, “கூட்டுக்காறே! அது தொட்டபூஜாரி ஆப்புது ஹளி நனங்ங கொத்தில்லெ; ஏனாக ஹளிங்ங, ‘நின்ன ஜனத தலவனாயி இப்பாவன பேடாத்துது ஹளத்தெ பாடில்லெ’ ஹளி தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதி ஹடதெயல்லோ!” ஹளி ஹளிதாங்.