37 ஆக்க எல்லாரும் சங்கடபட்டு அத்துரு, “இனி நன்ன முசினி காம்பத்தெபற்ற” ஹளி பவுலு ஹளிதா வாக்கின ஆக்க ஓர்த்தட்டு ஹிந்திகும் அத்துட்டுரு.
அல்லிந்த ஹொறட்டு தன்ன அப்பனப்படெ ஹோயிண்டித்தாங்; அம்மங்ங அப்பாங் தன்ன மங்ங தூரந்த பொப்புது கண்டட்டு, நன்ன மைத்தி பந்துட்டனல்லோ! ஹளிட்டு, பேக ஓடி ஹோயி மங்ஙா! ஹளி ஊதட்டு, அரியெ ஹோயி கெட்டிஹிடுத்து முத்த தைக்கிதாங்.
அதுமாத்தறல்ல, மற்றுள்ளாக்களமேலெ உள்ளா சினேகத அடெயாளமாயிற்றெ, நிங்க தம்மெலெ தம்மெலெ முத்தஹைக்கி வாழ்த்திவா; ஏசுக்கிறிஸ்தின கும்முடத்தெபேக்காயி இல்லி சபெயாயி கூடிபொப்பா எல்லாரும் நிங்கள கேட்டீரெ.
இல்லி சபெயாளெ இப்பா கூட்டுக்காரு எல்லாரும், நிங்கள கேட்டண்டித்துரு; நிங்க தம்மெலெ, ஒப்பன ஒப்பாங் முத்தஹைக்கி வாழ்த்திவா.
ஒந்து அவ்வெ தன்ன மைத்தித முத்தஹைக்கி சினேக காட்டா ஹாற, நிங்களும் தம்மெலெ, தம்மெலெ முத்தஹைக்கி சீகரிசிவா; இல்லி இப்பா கூட்டுக்காறொக்க நிங்கள கேட்டண்டித்துரு.
அவ்வெ தன்ன மக்கள முத்த ஹவுக்கா ஹாற நிங்க தம்மெலெ தம்மெலெ முத்தஹைக்கி வாழ்த்திவா.
நீ அத்துது ஓர்ப்பதாப்பங்ங, நின்ன ஒம்மெ காணுக்கு ஹளி நா ஆக்கிரிசீனெ; நின்ன காமங்ங நனங்ங ஒந்து தொட்ட சந்தோஷ உட்டாக்கு.
ஆக்கள கண்ணீரு ஒக்க, தெய்வ தொடத்து மாற்றுகு; இனி ஆக்கள எடநடுவு மரண உட்டாக; துக்க உட்டாக; அளுமொறெயும் உட்டாக; சங்கடம் உட்டாக; பண்டத்துது ஒக்க மாறி ஹோயுடுத்து” ஹளி ஹளித்து.
சிம்மாசனத நடுவின இப்பா ஆடுமறியாயிப்பாவனாப்புது ஈக்கள மேசாவாங்; அவங் ஆக்கள மேசி, ஜீவநீருள்ளா ஒறவப்படெ நெடத்திண்டு ஹோப்பாங்; தெய்வதென்னெ ஈக்கள கண்ணீரொக்க தொடெப்பாவாங்.