36 இந்த்தெ கூட்டகூடிகளிஞட்டு, பவுலு ஆக்க எல்லாரினகூடெயும் முட்டுகாலுஹைக்கி, தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீதாங்.
எந்தட்டு ஆக்களபுட்டு கொறச்சு ஆச்செபக்க ஹோயிட்டு முட்டுகாலுஹைக்கி, தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீவத்தெகூடிதாங்.
இந்த்தெ அத்வானிசி, பாவப்பட்டாக்கள சகாசுக்கு, ‘பொடுசுதன காட்டிலும் கொடுது ஆப்புது தொட்ட பாக்கிய’ ஹளி, எஜமானனாயிப்பா ஏசு ஹளிதா வாக்கின ஓர்த்து நோடுக்கு ஹளி, ஹளிதந்நி, இந்த்தெ எல்லா விததாளெயும் நா நிங்காக பட்டெகாட்டிதிங்” ஹளி ஹளிதாங்.
அதுகளிஞு, நங்க அல்லிந்த ஹோப்பத்தெ ஹளி ஹொருளங்ங, ஆ சபெக்காரு எல்லாரும் நங்கள யாத்தறெ ஹளாயிப்பத்தெ பேக்காயிற்றெ, ஆக்கள குடும்பத்தோடெ ஆ பட்டணத அதிர்த்தியட்ட உள்ளா கடல்கரெக பந்துரு; அம்மங்ங நங்க கடலோரதாளெ முட்டுகாலுஹைக்கி பிரார்த்தனெகீதும்.
ஹிந்தெ அவங் முட்டுகாலுஹைக்கிட்டு “தெய்வமே ஈக்க கீவா ஈ பாவத, ஈக்களமேலெ ஹொருசாதிருக்கு” ஹளி, ஒச்செகாட்டி பிரார்த்தனெ கீதாங்; அம்மங்ங அவன ஜீவ ஹோத்து.
பேதுரு ஆக்கள எல்லாரினும் ஹொறெயெ ஹோப்பத்தெ ஹளிட்டு, முட்டுகாலுஹைக்கி பிரார்த்தனெ கீதாங். எந்தட்டு, சவத பக்க திரிஞ்ஞு, “தபித்தா! ஏளு” ஹளி ஹளிதாங்; அவ கண்ணு தொறது பேதுருறின கண்டட்டு எத்துகுளுதா.
அதுகொண்டு, பூமியாளெயும், சொர்க்காளெயும் உள்ளா எல்லாரினும் ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு ஒந்தே சமுதாயமாயிற்றெ மாடிதா தெய்வதகூடெ முட்டுகாலுஹைக்கி பிரார்த்தனெ கீவுது ஏன ஹளிங்ங;
ஏகோத்தும் நிங்க தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீயிவா; நிங்கள ஆவிசெயங்ஙளு ஒக்க தெய்வதகூடெ ஹளிவா; அந்த்தெ நிங்க பிரார்த்தனெ கீவதாப்பங்ங தெய்வாக நண்ணி உள்ளாக்களாயிப்புரு.