29 அதுகொண்டு கூட்டுக்காறே! கேளிவா; நங்கள வம்சத கார்ணம்மாராளெ ஒப்பனாயிப்பா தாவீதினபற்றி நனங்ங கூட்டகூடத்தெ உட்டு, அவங் சத்து, அவன மறெ கீதுரு; அவன கல்லறெ இந்தும் நங்கள எடநடுவு தென்னெ ஹடதெ.
தாவீது ஜீவிசிதா காலதாளெ, ஜனங்ஙளா எடேக தெய்வஇஷ்டத பூர்த்திமாடி களிஞட்டு, சத்தண்டுஹோதாங்; அவன கார்ணம்மாரா அடக்கிதாடெ அவன சரீரத அடக்கிரு; அந்த்தெ அவன சரீர நசிச்சு ஹோத்து.
நீ நனங்ங ஜீவ கிட்டத்துள்ளா பட்டெ ஹளி தந்தித்தெ; நீ நன்னகூடெ இப்புதுகொண்டு நனங்ங ஏகோத்தும் தும்ப சந்தோஷ தென்னெயாப்புது’ ஹளி ஹளிதீனெ.
தொட்டபூஜாரிமாரும், யூத சங்கக்காரு எல்லாரும் இதங்ங சாட்ச்சி ஆப்புது; நா ஈக்கள கையிந்த கத்து பொடிசிண்டு, தமஸ்கு பட்டணதாளெ இப்பா யூத மூப்பம்மாராகையி கொட்டட்டு, ஏசின நம்பா ஆள்க்காறா ஹிடுத்துகெட்டி, எருசலேமிக கொண்டு ஹோயி சிட்ச்சிசத்தெபேக்காயி அல்லிக ஹோதிங்.
ஈ சங்ஙதி ராஜாவிகும் கொத்துட்டு; அதுகொண்டு தைரெயாயிற்றெ ராஜாவின முந்தாக கூட்டகூடீனெ; இதொந்தும் அகரிப்பா ராஜாவிக அறியாத்துதல்ல ஹளி நனங்ங கொத்துட்டு; ஏனாக ஹளிங்ங, இதொக்க ஏதோ ஒந்து மூலெயாளெ நெடதா சங்ஙதி அல்ல.
நங்கள முத்தனாயிப்பா அப்ரகாமே தாங் யுத்ததாளெ கொண்டுபந்தா எல்லா சாதெனெயாளெயும் இவங்ங ஹத்தனாளெ ஒந்து பாக காணிக்கெ கொட்டாங் ஹளி ஹளத்தாப்பங்ங இவங் எத்தோறெ தொட்டாவனாயி இத்தீனெ ஹளிட்டுள்ளுது நங்காக மனசிலுமாடக்கெயல்லோ!