21 அம்மங்ங, எஜமானின ஹெசறு ஊது, அவனமேலெ நம்பிக்கெயோடெ பிரார்த்தனெ கீவாக்க எல்லாரினும் தெய்வ காத்தங்கு.
அதுகொண்டு நிங்க ஹோயி, சகல ஜாதிக்காறினும் நனங்ங சிஷ்யம்மாராயி மாடிட்டு, நன்ன அப்பன ஹெசறாளெயும், மங்ஙனாயிப்பா நன்ன ஹெசறாளெயும், பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின ஹெசறாளெயும் ஸ்நானகர்ம கீதுகொட்டு,
எஜமானின பொளிச்ச உள்ளா ஆ பயங்கர ஜின பொப்புதனமுச்செ சூரியங் இருட்டாக்கு, நெலாவு சோரெத ஹாற நெற மாறுகு.
நீ தாமச மாடாதெ பிரிக எத்து எஜமானின கும்முட்டாக; தெய்வ நின்ன ஷெமிப்பத்தெபேக்காயி ஸ்நானகர்ம ஏற்றெத்திக ஹளி ஹளிதாங்.
அம்மங்ங எஜமானு, “நீ ஹொறட்டு நேரெபட்டெ ஹளா பட்டெகூடி ஹோயி, யூதா ஹளாவன ஊரின இப்பா சவுலு ஹளாவன அன்னேஷு; ஆ சவுலு ஹளாவாங் தர்சு பட்டணக்காறனாப்புது; அவங் ஈக அல்லி பிரார்த்தனெ கீதண்டித்தீனெ.
அதங்ங எஜமானு, “நீ அவனப்படெ ஹோ, அவங் அன்னிய ஜாதிக்காறிகும், ராஜாக்கம்மாரிகும், இஸ்ரேல் ஜனங்ஙளிகும் நன்னபற்றி அருசத்தெபேக்காயி, நா அவன தெரெஞ்ஞெத்திப்புது ஆப்புது.
கொரிந்தி பட்டணதாளெ உள்ளா சபெக்காறிக எளிவா கத்து ஏன ஹளிங்ங; ஏசுக்கிறிஸ்தினகொண்டு நிங்கள ஜீவிதாத பரிசுத்தமாடத்தெ பேக்காயி தெய்வ நிங்கள ஊதுஹடதெ; ஏனாக ஹளிங்ங, ஈ லோகாளெ ஜீவுசா ஜனங்ஙளாளெ ஏறொக்க எஜமானனாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்து தென்னெ நங்கள ஜீவித நெடத்துக்கு ஹளி ஊதீரெயோ, ஆக்கள ஜீவிதாத அவங் பரிசுத்த மாடீனெ.
அதுகொண்டு நங்காக கருணெ கிட்டத்தெகும், நங்கள ஆவிசெ சமெயாளெ சகாய கிட்டத்தெகும் பேக்காயி, கருணெயுள்ளா ஆ சிம்மாசனதப்படெ தைரெத்தோடெ ஹோப்பும்.