10 ஏனாக ஹளிங்ங, நா நின்னகூடெ இத்தீனெ; ஒப்புரும் நினங்ங உபத்தர கீயரு; ஈ பட்டணதாளெ ஒந்துபாடு ஆள்க்காரு நன்னமேலெ நம்பிக்க பீத்து இத்தீரெ” ஹளி ஹளிதாங்.
பொளிச்சப்பாடி ஏன ஹளிது ஹளிங்ங, ஒந்து கன்னி ஹெண்ணு பெசிறி ஆயி ஒந்து கெண்டுமைத்தித ஹெருவா; ஆ மைத்திக இம்மானுவேலு ஹளி ஹெசறு பீப்புரு, இம்மானுவேலு ஹளிங்ங தெய்வ நங்களகூடெ இத்தீனெ ஹளி அர்த்த” ஹளி ஹளிதாங்.
நிங்கள தெலேமேலெ இப்பா முடிகூடி தெய்வ எணிசி பீத்துஹடதெ.
நா நிங்களகூடெ ஹளிதா கல்பனெத ஒக்க அனிசருசத்தெ ஹளிகொடிவா; இத்தோல! லோக அவசான ஆப்பாவரெட்ட எல்லா ஜினாளெயும் நா நிங்களகூடெ இத்தீனெ” ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ஙும், நிங்கள மேலிந்த ஒந்து தெலெநாருகூடிங் ஆக்களகொண்டு ஹம்மாடத்தெ பற்ற.
ஈ கொட்டாயாளெ மாத்ற அல்ல பேறெ ஆடும் நனங்ங உட்டு; அது எல்லதனும் நனங்ங ஒந்தாயி கூட்டுக்கு; அதொக்க நா ஹளுதன கேளுகு; அம்மங்ங எல்லதும் ஒப்பனே மேசா ஹாற உள்ளா ஒந்தே ஆடுகூட்ட ஆக்கு.
ஆ ஜனங்ஙளிக மாத்றல்லாதெ, லோகாளெ செதறிஹோயி ஜீவிசிண்டிப்பா தெய்வஜனத ஒந்தாயி சேர்சத்தெ பேக்காயும், ஏசு சாயிவத்தெ ஹோதீனெ ஹளிட்டுள்ளா காரெத அவங் பொளிச்சப்பாடாயிற்றெ ஹளிதாங்.
முந்தெ முந்தெ, தெய்வ அன்னிய ஜாதிக்காறா சினேகிசி, ஆக்கள எடெந்த எந்த்தெ ஒந்துகூட்ட ஜனத, தனங்ஙபேக்காயி தெரெஞ்ஞெத்தித்து ஹளிட்டுள்ளுதன பற்றி சீமோன்பேதுரு பிவறாயிற்றெ ஹளிதீனெயல்லோ?
லோகத தொடக்கமொதலு தாங் ஏனொக்க கீதீனெ ஹளி தெய்வாக கொத்துட்டு.
பவுலு அந்த்தெ, ஒந்தரெவர்ஷ கொரிந்தி பட்டணதாளெ தங்கித்து, ஜனங்ஙளிக தெய்வ வஜன ஹளிகொட்டண்டு இத்தாங்.
ஒந்துஜின ராத்திரி எஜமானனாயிப்பா ஏசு, பவுலா கனசினாளெ பந்தட்டு, “நீ அஞ்சுவாட! புடாதெ கூட்டகூடு; சப்பேனெ இருவாட.
இந்த்தெ ஒக்க தெய்வ, எல்லதும் நங்காக பேக்காயி கீதிப்பங்ங, ஏறனகொண்டு நங்களமேலெ குற்ற ஹளத்தெ பற்றுகு?
எந்நங்ங எஜமானு, “நன்ன கருணெ நினங்ங இத்தங்ங மதி; நின்னகொண்டு கீவத்தெ பற்றாத்த காரெயாளெ நன்ன பெல நினங்ங சகாய ஆக்கு” ஹளி ஹளிதாங்; அந்த்தெ இப்பங்ங, நன்னகொண்டு கீவத்தெ பற்றாத்த சமெயாளெ ஒக்க எஜமானின சக்தி நனங்ங கிட்டுதுகொண்டு, நா அதனபற்றி பெருமெயாயிற்றெ ஹளுவிங்.
எந்நங்ங தெய்வ நனங்ங தொணெ நிந்து சக்தி படிசித்து; அதுகொண்டு அன்னிய ஜாதிக்காறாகூடெயும் ஒள்ளெவர்த்தமான கூட்டகூடத்தெ பற்றித்து; அந்த்தெ நனங்ங கிட்டத்துள்ளா மரண சிட்ச்செந்த தெய்வ நன்ன ஜீவன காத்துத்து.
ஏசுக்கிறிஸ்து நின்னகூடெ இறட்டெ; தெய்வத கருணெ நிங்க எல்லாரிகும் கிட்டட்டெ.