3 அதுகேட்டா ஆக்க எல்லாரும், கொறச்சுஜினகூடி நோம்பு இத்து, ஆக்கள இப்புறினமேலெ கைபீத்து பிரார்த்தனெ கீதட்டு, தெய்வகெலசாகபேக்காயி பிரிச்சு ஹளாய்ச்சுரு.
அஜ்ஜிக எம்பத்தி நாக்கு வைசு உட்டாயித்து; ஆ அஜ்ஜி அம்பலந்த புட்டு ஹோகாதெ, ஜினோத்தும் தின்னாதெ நோம்பு இத்து, இரும் ஹகலும், பிரார்த்தனெ கீதண்டு தெய்வத பெகுமானிசிண்டித்தா.
ஹிந்தெ ஆக்க எல்லாரும் தெய்வதகூடெ, “எல்லாரின மனசும் அறிவா தெய்வமே! யூதாஸு ஹளாவாங் அவங்ங பற்றிதா சலாக ஹோதாங்; அவங் புட்டட்டு ஹோதா, ஈ தெய்வ கெலசாகும் அப்போஸ்தல ஸ்தானாகும் பற்றிதாவாங் ஏற ஹளி ஈக்க இப்புறினாளெ நீ தெரெஞ்ஞெத்தி தருக்கு” ஹளி பிரார்த்தனெ கீதுரு.
ஆக்க நோம்பு இத்து, கும்முட்டண்டிப்பா சமெயாளெ, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு ஆக்களகூடெ, “நா தெரெஞ்ஞெத்திதா ஒந்து விஷேஷப்பட்ட கெலசாகபேக்காயி பர்னபாசினும், சவுலினும் மாற்றி நிருத்திவா” ஹளி ஹளித்து.
பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு ஹளிதா ஹாற தென்னெ, பர்னபாசும் சவுலும் செலுக்கியா பட்டணாக பந்தட்டு, அல்லிந்த கப்பலுஹத்தி சைப்ரஸ் தீவிக ஹோதுரு.
அதுமாத்தற அல்ல, பவுலும், பர்னபாசுங்கூடி, ஒந்நொந்து சபெயாளெயும், ஆக்காக மூப்பம்மாரா நேமிசி, நோம்பு இத்து பிரார்த்தனெ கீதட்டு, ஈக்க நம்பிக்கெ பீத்திப்பா எஜமானனாயிப்பா ஏசினகையி மூப்பம்மாரா ஏல்சிரு.
அல்லிந்த ஆக்க கப்பலுஹத்தி, சிரியாளெ இப்பா அந்தியோக்கியா பட்டணாக பந்து எத்திரு; எந்தட்டு ஆக்க இதுவரெ கீதா கெலசத ஒக்க தெய்வ தன்ன தயவினாளெ காணட்டெ ஹளி, தெய்வாக ஏல்சிகொட்டு பிரார்த்தனெ கீதுரு.
பவுலு சீலாவின கூட்டிண்டு ஹோப்பத்தெ ஹளி தீருமானிசிதாங்; எந்தட்டு சபெக்காரு ஆக்கள இப்புறினும் தெய்வகெலசாக ஏல்சிகொட்டு, தெய்வத தயவிக பேக்காயி தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீதுரு; அந்த்தெ அல்லிந்த ஆக்க ஹொறட்டு சிரியா, சிசிலியா ஹளா சலகூடி ஹோயி, அல்லிப்பா சபெத ஏசினமேலெ உள்ளா நம்பிக்கெயாளெ ஒறசிரு.
எந்தட்டு ஆக்கள, அப்போஸ்தலம்மாரா முந்தாக நிருத்திரு; அப்போஸ்தலம்மாரு ஆக்களமேலெ கைபீத்து பிரார்த்தனெ கீதுரு.
அம்மங்ங அனனியா ஆ ஊரிக ஹோயி, அவனமேலெ கையிபீத்தட்டு, “தம்மா சவுலு! நீ பந்தா பட்டெயாளெ தரிசனமாயிற்றெ கண்டா எஜமானனாயிப்பா ஏசு, நினங்ங திரிச்சும் முந்தளத்த ஹாற கண்ணு காம்பத்தெகும், நீ பரிசுத்த ஆல்ப்மாவாளெ நெறெவத்தெகும் பேக்காயி நன்ன ஹளாய்ச்சுதீனெ” ஹளி ஹளிதாங்.
தெய்வதபற்றி மற்றுள்ளாக்களகூடெ அருசத்தெபேக்காயி, ஹளாய்ச்சுபுடாக்க இல்லிங்ஙி, ஏற ஹோயி மற்றுள்ளாக்களகூடெ அருசுரு? அதுகொண்டாப்புது “தெய்வத பற்றிட்டுள்ளா ஒள்ளெவர்த்தமானத அருசாக்கள கால்பாத ஏமாரி சொறாயி ஹடதெ” ஹளி தெய்வத புஸ்தகதாளெ எளிதிப்புது.
சபெயாளெ உள்ளா மூப்பம்மாரு நின்ன தெலேமேலெ கையிபீத்து பிரார்த்தனெ கீவதாப்பங்ங, தெய்வ ஹளிட்டு பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு நின்ன ஒளெயெ தந்தா வரங்ஙளு உட்டல்லோ? ஆ வரங்ஙளா பற்றி நீ நிசாரமாயிற்றெ பிஜாருசாதெ.
நீ அவசரப்பட்டு ஒப்பனும் தெய்வத கெலசாக நேமிசுவாட; நீ அந்த்தெ கீதங்ங அவங் கீவா குற்றாக நீனும் கூட்டாளி ஆப்பத்தெ வேண்டிபொக்கு; அதுகொண்டு நீ நின்ன தென்னெ தெற்று குற்ற இல்லாதெ காத்தாக.
நா நின்னமேலெ கையிபீத்து பிரார்த்தனெ கீவதாப்பங்ங, நினங்ங கிட்டிதா தெய்வத வர உட்டல்லோ? நீ அதன பாளி கத்தா கிச்சின ஹாற ஒந்துகூடி ஒயித்தாயி உபயோகுசுக்கு ஹளி நா நினங்ங ஓர்மெபடுசுதாப்புது.
நா பலரா முந்தாகும் ஹளிதா காரெ ஒக்க நீ கேட்டித்தெயல்லோ? அதனொக்க நீ மற்றுள்ளாக்கள கையி ஏல்சி கொடு; ஆக்க நினங்ங நம்பத்தெ பற்றிதாக்களும், மற்றுள்ளாக்கள படுசத்தெ கழிவுள்ளாக்களும் ஆயிருக்கு.
ஏனாக ஹளிங்ங, ஆக்களோடெகூடி தெய்வத பற்றிட்டுள்ளா சத்தியத அருசா கெலசதாளெ நங்களும் பங்குள்ளாக்களாயி இப்புதுகொண்டு, அந்த்தல ஆள்க்காறிக நங்க தாரளமாயிற்றெ சகாசுக்கு.