15 அதங்ங ஆக்க “நினங்ங ஏனிங்ஙி ஹுச்சோ?” ஹளி கேட்டுரு; எந்நங்ங அவ, “நா ஹளுது சத்திய ஆப்புது” ஹளி ஹளிதா; அதங்ங ஆக்க, “அது ஒந்து தூதனாயிக்கு” ஹளி ஹளிரு.
ஈ பாவப்பட்டாக்களாளெ ஒப்புறினும் நிசார ஹளி பிஜாருசுவாடா; ஈக்காககுள்ளா தூதம்மாரு சொர்க்காளெ நன்ன அப்பனப்படெ ஏகோத்தும் இத்தீரெ ஹளி நா நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது.
“ஏசு ஜீவோடெ இத்தீனெ! நா ஏசின கண்டிங்” ஹளி, அவ ஹளிது கேட்டட்டும், ஆக்க நம்பிப்பில்லெ.
அதுகளிஞட்டு, ஹன்னொந்து சிஷ்யம்மாரும் தீனி திந்நண்டிப்பா சமெயாளெ, ஏசு ஆக்கள எடநடுவு ஹோயிட்டு, தன்ன காட்டிதாங்; எந்தட்டு ஏசு, “நா ஜீவோடெ எத்துதன, கண்ணாளெ கண்டாக்க ஹளிட்டும், நிங்க நம்பாத்துது ஏனாக?” ஹளி ஆக்கள கல்லு மனசின பற்றி, ஆக்களகூடெ ஜாள்கூடிதாங்.
இதொக்க களிஞட்டு, ஒந்து மணிக்கூறு ஆயிக்கு; அம்மங்ங பேறெ ஒப்பாங் பந்தட்டு, நேராயிற்றெ இவங் ஏசினகூடெ இத்தாவாங் தென்னெ; இவங் கலிலாக்காறங் தென்னெயாப்புது ஹளி ஹளிதாங்.
எந்நங்ங ஈக்க ஹளிதா காரெத, தமாசெ ஹளுதாப்புது ஹளி ஆக்க பிஜாரிசிரு; அப்போஸ்தலம்மாரு ஒப்புரும் ஹெண்ணாகள வாக்கு நம்பிப்பில்லெ.
ஹொறெயெ இத்தா பேதுரு, ஹிந்திகும் ஹடி தட்டிண்டித்தாங்; ஆக்க ஹடி தொறெவதாப்பங்ங அவன கண்டு அந்தபுட்டுட்டு ஹோதுரு.
இந்த்தெ பவுலு தனங்ஙபேக்காயி பதிலு ஹளத்தாப்பங்ங, “பவுலு, நீ ஹுச்சம்மாரா ஹாற கூட்டகூடுதாப்புது; நீ கூடுதலு படிச்சா ஹேதினாளெ நீ ஹுச்சம்மாரா ஹாற ஆயுட்டெ” ஹளி பெஸ்து, ஒச்செகாட்டி ஹளிதாங்.