23 அம்மங்ங பேதுரு ஆக்கள ஒளெயெ கூட்டிண்டுஹோயிட்டு, ஆக்காக பேக்காதா சல்கார ஒக்க கீதுகொட்டாங்; பிற்றேஜின, பேதுரு ஆக்களகூடெ ஹொறட்டு ஹோதாங்; யோப்பாளெ இப்பா செல கூட்டுக்காரும் ஆக்களகூடெ ஹோதுரு.
அந்தத்தஜின சுமாரு நூறா இப்பத்து சிஷ்யம்மாரு அல்லி கூடித்துரு; அம்மங்ங பேதுரு ஆக்கள நடுவின எத்து நிந்தட்டு,
அதுகொண்டாப்புது நிங்க நன்ன ஊளதாப்பங்ங, நா மடிகூடாதெ நிங்களப்படெ பந்துது; ஈக நன்ன ஊதா காரெ ஏனாப்புது ஹளி நனங்ங அறீக்கு” ஹளி ஹளிதாங்.
அதுகொண்டாப்புது நா, நின்னப்படெ பெட்டெந்நு ஆளா ஹளாயிச்சுது. நீ இல்லிக பந்துது ஒள்ளேதாயி ஹோத்து; எஜமானனாயிப்பா ஏசு நின்னகூடெ ஹளுதன ஒக்க கேளத்தபேக்காயி நங்க எல்லாரும் இல்லி தெய்வ சந்நிதியாளெ கூடிபந்துதீனு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஆக்க, பேறெ பேறெ பாஷெயாளெ கூட்டகூடுதும், தெய்வத வாழ்த்துதும் ஒக்க, பேதுறினகூடெ பந்தித்தா ஏசின நம்பா இஸ்ரேல்காரு கண்டட்டு, பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின வர அன்னிய ஜாதிக்காறிகும் தெய்வ கொட்டாதல்லோ! ஹளி அதிசயப்பட்டுரு.
‘நீ ஒந்நங்ஙும் சம்செபடாதெ ஆக்களகூடெ ஹோ!’ ஹளி பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு நன்னகூடெ ஹளித்து; அல்லிந்த ஈ கூட்டுக்காறாயிப்பா ஆறு ஆள்க்காறாகூடெ நானும், ஆ மனுஷன ஊரிக ஹோதும்.
அம்மங்ங ரோமினாளெ இப்பா கூட்டுக்காரு நங்க பொப்புது அருதட்டு, நங்கள காம்பத்தெபேக்காயி, செலாக்க அம்பியு ஹளா அங்கிடிவரெட்டும், செலாக்க மூறு சத்தற ஹளா சலவரெட்டும் பந்துரு; பவுலு ஆக்கள எல்லாரினும் கண்டு, தெய்வத கும்முட்டு தைரெபட்டாங்.
யோப்பா பட்டணாளெ, தபித்தா ஹளிட்டு ஒந்து சிஷ்யத்தி ஜீவிசிண்டித்தா; தபித்தா ஹளிங்ங மானு ஹளி அர்த்த; அவ, ஏகோத்தும் ஒள்ளெ காரியங்ஙளும், தானதர்மங்ஙளும் கீதண்டித்தா.
அம்மங்ங, பேதுரு யோப்பா பட்டணத அரியெ இப்பா லித்தாளெ இத்தீனெ ஹளி சிஷ்யம்மாரு அருதட்டு, “நீ தாமசாதெ நங்களப்படெ ஒம்மெ பருக்கு” ஹளி ஹளத்தெபேக்காயி இப்புறின அவனப்படெ ஹளாயிச்சுரு.
ஈ சங்ஙதி, யோப்பா பட்டணாளெ எல்லாரும் அருதுரு; அம்மங்ங கொறே ஆள்க்காரு எஜமானனாயிப்பா ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ பீத்துரு.
அது தெய்வ காம்பா ஹாற மாத்தறல்ல, மனுஷராமுந்தாகும் சத்தியநேராயிற்றெ நெடீக்கு ஹளிட்டுள்ளுதாப்புது நங்கள ஆக்கிர.
மற்றுள்ளாக்கள சீகரிசத்தெகும், ஆக்காக திம்பத்தெ குடிப்பத்தெ மாடிகொடத்தெகும் மறதுடுவாட! அந்த்தெ செலாக்க அறியாதெ தூதம்மாராகூடிங் சீகரிசி, தீனிமாடி கொட்டு சந்தோஷபடிசிதீரெ.
நிங்க தம்மெலெ தம்மெலெ குற்ற ஹளாதெ, ஒப்பன ஒப்பாங் சீகரிசி சல்கரிசிவா.