14 ஏனாக ஹளிங்ங, நனங்ங நிங்கள பிரிக காணுக்கு ஹளி உட்டு; அம்மங்ங நங்க தம்மெலெ நேருட்டு கூட்டகூடக்கெ.
காவல்காறங் அவங்ங பாகுலு தொறதுகொடுவாங்; அவன ஒச்செத ஆடு திரிச்சறிகு; அவங் தன்ன ஆடின ஹெசறு எத்தி ஊது ஹொறெயெ கூட்டிண்டுஹோப்பாங்.
அந்து ஆழ்ச்செத ஆதியத்தஜினும் சந்நேர சமெயும் ஆயித்து; சிஷ்யம்மாரு யூதம்மாரிக அஞ்சிட்டு ஒந்து மெனெயாளெ ஹடி ஹூட்டிட்டு, எல்லாரும் ஒளெயெ கூடித்துரு; ஏசு ஆக்கள எல்லாரின நடுவின பந்து நிந்தட்டு, “நிங்க எல்லாரிகும் சமாதான உட்டாட்டெ” ஹளி ஆக்கள வாழ்த்திதாங்.
ஏசு ஹிந்திகும் ஆக்கள நோடிட்டு, “நிங்காக சமாதான உட்டாட்டெ; அப்பாங் நன்ன ஹளாயிச்சா ஹாற நானும் நிங்கள ஹளாய்ப்புதாப்புது” ஹளி ஹளிதாங்.
நா நிங்களகூடெ ஒந்து காரெ ஹளுது ஏன ஹளிங்ங, தெய்வ நிங்கள ஒளெயெ தந்திப்பா பரிசுத்த ஆல்ப்மாவு ஹளா ஹாற நிங்க ஜீவிசித்துட்டிங்ஙி நிங்கள சொந்த இஷ்டப்பிரகார நெடியரு.
நங்கள அப்பனாயிப்பா தெய்வதகொண்டும், நங்கள எஜமானாயிப்பா ஏசுக்கிறிஸ்தின கொண்டும் நன்ன கூட்டுக்காறனாயிப்பா நிங்காக தெய்வ நம்பிக்கெயும், சமாதானும், சினேகும் உட்டாட்டெ.
நிங்க தம்மெலெ தம்மெலெ சினேகத்தோடெ வாழ்த்திவா; கிறிஸ்து ஏசின நம்பி ஜீவுசா நிங்க எல்லாரிகும் சமாதான உட்டாட்டெ.
சினேக உள்ளா அவ்வா! அந்த்தெ கொறே காரெ நின்னகூடெ ஹளத்துட்டு; அதொக்க ஈ கத்தாளெ எளிவத்தெ நனங்ங இஷ்டில்லெ; எல்லாரிகும் சந்தோஷ உட்டாப்பாஹாற நிங்கள நேருட்டு காமங்ங கூட்டகூடக்கெ.