12 நிங்கள கழிவனிசரிசி, நிங்க தால்ப்பரியத்தோடெ கொட்டங்ஙே, தெய்வ அதன மனப்பூர்மாயிற்றெ ஏற்றெத்துகு; கையாளெ இல்லாத்துதன ஒப்புரும் உட்டுமாடி கொடுக்கு ஹளிட்டுள்ளா ஆவிசெ இல்லெ.
அதே ஹாற தென்னெ, எருடு பங்கு பொடிசிதாவனும் பேறெ எருடு பங்கு சம்பாரிசிதாங்.
எருடு பங்கு பொடிசிதாவாங் பந்தட்டு, ‘எஜமானனே! நீ நன்ன நம்பி, நன்னகையி தந்தா எருடு பங்கினாளெ இஞ்ஞி எருடு தாலந்துங்கூடி சம்பாரிசி ஹடதெ’ ஹளி ஹளிதாங்.
சிண்ட காரெயாளெ சத்தியநேரு உள்ளாவாங், தொட்ட காரெயாளெயும் சத்தியநேராயிற்றெ இப்பாங்; ஒந்து சிண்ட காரேககூடி கள்ளத்தர கீவாவங் தொட்ட காரெயாளெயும் கள்ளத்தர கீவாங்.
நிங்க அதன கீதுதீயிவா. நிங்க ஏது தால்ப்பரியத்தோடெ அதன தொடங்ஙிறோ, நிங்கள கழிவு அனிசரிசி அதே தால்ப்பரியத்தோடெ கீதுதீயிவா.
ஏனாக ஹளிங்ங, மற்றுள்ளாக்கள கஷ்டதாளெ நிங்க சகாசுதுகொண்டு ஆக்க ஒயித்தாவுக்கு; அதங்ஙபேக்காயி நிங்க கஷ்டபடுக்கு ஹளி, நங்க ஹளிபில்லெ; எல்லாரும் ஒந்தே சம இருக்கு ஹளிட்டாப்புது ஹளுது.
அதுமாத்தற அல்ல, ஹண பிரிவெத்தா ஈ கெலசதாளெ நங்கள சகாசத்தெ பேக்காயி, சபெக்காரு தெரெஞ்ஞெத்திப்புதும் அவனதென்னெயாப்புது; தெய்வாக பெகுமான உட்டாப்பத்தெ பேக்காயும், மற்றுள்ளாக்கள சகாசத்துள்ளா ஒள்ளெ மனசு நங்காக உட்டு ஹளி காட்டத்தெ பேக்காயும் ஆப்புது, நங்க ஈ கெலசகீவுது.
கொடாவாங் சங்கடத்தொடெயோ, நிர்பந்தாக பேக்காயிற்றோ அல்ல கொடபேக்காத்து; அவாவாங் தன்ன மனசினாளெ தீருமானிசிப்பா அளவிக கொடட்டெ; ஏனாக ஹளிங்ங, சந்தோஷத்தோடெ கொடாவனமேலெ ஆப்புது, தெய்வாக கூடுதலு சினேக.
தெய்வ நிங்களமேலெ கருணெ காட்டி பலவித வரங்ஙளு நிங்காக தந்துஹடதெ; அதுகொண்டு, ஆ வரத நிங்க ஒயித்தாயி உபயோகபடிசி தம்மெலெ தம்மெலெ சகாய கீயிவா.