16 அந்த்தெ நிங்க, தெய்வகாரெயாளெ ஒறெச்சு நில்லுரு ஹளிட்டுள்ளா நம்பிக்கெ உள்ளுதுகொண்டு, நானும் நிங்கள ஓர்த்து சந்தோஷபடுதாப்புது.
தெய்வதபற்றி அறியாத்த ஹேதினாளெ இருட்டினாளெ இப்பா ஆள்க்காறிக பட்டெ காட்டக்கெ ஹளி பிஜாரிசீரெ.
நா பொப்பதாப்பங்ங, நன்ன சந்தோஷபடுசத்துள்ளா நிங்களகொண்டு நனங்ங சங்கட உட்டாப்பத்தெ பாடில்லெ ஹளிட்டாப்புது, நிங்க எந்த்தெ இறபேக்காத்து ஹளி கத்து எளிதிப்புது; நா சந்தோஷப்பட்டங்ங நிங்களும் சந்தோஷபடுரு; இதாப்புது நிங்களபற்றிட்டுள்ளா நன்ன ஒறச்ச நம்பிக்கெ.
ஏனாக ஹளிங்ங, நிங்காக ஹளிதந்தா தெய்வகாரியங்ஙளு ஒக்க நிங்க இதுவரெ கைக்கொண்டு பந்துதீரெ; அதே ஹாற தென்னெ இனியும் கைக்கொண்டு நெடிவுரு ஹளிட்டுள்ளா நம்பிக்கெ தெய்வ நங்காக தந்துஹடதெ.
நா நின்னகூடெ ஹளிதொக்க நீ கீவெ ஹளிட்டுள்ளா நம்பிக்கெ உட்டு; நா ஹளிதன மாத்தற அல்ல, அதனகாட்டிலும் கூடுதலு கீவெ ஹளி நனங்ங கொத்துட்டு; அதுகொண்டாப்புது நா நினங்ங எளிவுது.
அதுகொண்டு, நீ கீயபேக்காத்த காரெ ஒக்க ஏன ஹளி ஏசுக்கிறிஸ்தின ஹெசறாளெ நின்னகூடெ ஹளத்துள்ளா அதிகார நனங்ங உட்டு; எந்நங்கூடி, நா நின்னகூடெ அந்த்தெ ஹளாதெ, சினேகத்தோடெ கீதுதருக்கு ஹளி ஹளுதாப்புது; நா வைசாதவனும், கிறிஸ்து ஏசின ஒள்ளெவர்த்தமானாக பேக்காயி ஜெயிலாளெ இப்பாவனும் ஆப்புது ஹளி நினங்ங கொத்துட்டல்லோ!