13 அந்த்தெ நிங்க, நன்ன பாசிட்டு அதனாளெ உள்ளா ஹாற கீதுதுகொண்டு நன்ன மனசிக ஆசுவாச ஆத்து; அதுமாத்தறல்ல, நிங்களப்படெந்த சந்தோஷமாயிற்றெ பந்தா தீத்தின காமங்ங நங்காக இனியும் சந்தோஷ ஆத்து.
சந்தோஷப்படாக்களகூடெ கூடி நிங்களும் சந்தோஷபடிவா; கஷ்டப்படாக்களகூடெ கூடி ஆக்கள சகாசிவா.
அந்த்தெ தெய்வ இஷ்ட ஆயித்தங்ங நா சந்தோஷத்தோடெ நிங்களப்படெ பந்தட்டு, நன்ன ஷீண ஒக்க மாற்றி ஹோப்பத்தெ பேக்காயும் பிரார்த்தனெ கீயிவா;
அதுகொண்டு, நிங்களாளெ ஒப்பங்ங ஏனிங்ஙி ஒந்து புத்திமுட்டு பொப்பதாப்பங்ங, ஆ கஷ்டதாளெ அவன சகாசிகொடுக்கு; ஒப்பங்ங ஒந்து சந்தோஷ உட்டாதங்ங, அதன மற்றுள்ளாக்காகும் பகர்ந்நு கொடுக்கு; அம்மங்ங எல்லாரிகும் சந்தோஷ உட்டாக்கல்லோ?
உணர்வோடெ இரிவா; நம்பிக்கெயாளெ நெலச்சிரிவா; தைரெ உள்ளாக்களாயிரிவா; சக்தி உள்ளாக்களாயிரிவா.
ஆக்க நிங்கள காம்பத்தெ பந்தட்டு, நிங்கள சந்தோஷபடிசிதா ஹாற தென்னெ, நன்னும் பந்து கண்டு, சந்தோஷப் படிசிதாக்களாப்புது; அதுகொண்டு ஆக்கள பெகுமானிசி நெடத்துக்கு.
எந்நங்ங, நன்ன தம்மன ஹாற இப்பா தீத்து நிங்களப்படெந்த ஒந்து விஷேஷும் கொண்டுபாராத்துது கொண்டு, நன்ன மனசிக ஒந்து சமாதான இல்லெ ஆயித்து; அதுகொண்டு, துரோவாளெ இப்பா ஜனங்ஙளாகூடெ யாத்தறெ ஹளிட்டு, மக்கதோனியா நாடிக ஹோதிங்.
நா பொப்பதாப்பங்ங, நன்ன சந்தோஷபடுசத்துள்ளா நிங்களகொண்டு நனங்ங சங்கட உட்டாப்பத்தெ பாடில்லெ ஹளிட்டாப்புது, நிங்க எந்த்தெ இறபேக்காத்து ஹளி கத்து எளிதிப்புது; நா சந்தோஷப்பட்டங்ங நிங்களும் சந்தோஷபடுரு; இதாப்புது நிங்களபற்றிட்டுள்ளா நன்ன ஒறச்ச நம்பிக்கெ.
நா நிங்களபற்றி தீத்தினகூடெ பெருமெ ஹளிதிங்; நா அவனகூடெ ஹளிதா ஹாற தென்னெ நிங்க இப்புதன, அவங் கண்டு பந்திப்பா ஹேதினாளெ, நா பெருமெ ஹளிதனபற்றி நாணப்படத்தெ ஒந்தும் இல்லெ; ஏனாக ஹளிங்ங, தீத்தினகூடெ நிங்களபற்றி நா கூட்டகூடிதா காரெ ஒக்க சத்திய தென்னெயாப்புது ஹளி, அவங்ங மனசிலாத்தல்லோ!
தெய்வகாரெபற்றி, தீத்து ஹளிதன நிங்க எல்லாரும் அஞ்சிக்கெ பெறலோடெ ஏற்றெத்தி அனிசரிசிதன, அவங் ஓர்ப்பதாப்பங்ங, அவன மனசினாளெ நிங்களமேலெ உள்ளா சினேக ஒந்துபாடு கூடித்து.
எந்நங்ஙும், சங்கடதாளெ இப்பாக்கள ஆசுவாசபடுசா தெய்வ, தீத்து ஹளாவன இல்லிக பரிசி, நங்காக ஆசுவாச தந்துத்து.
அதுகொண்டு, நா அவன நிங்களப்படெ பிரிக ஹளாயிப்பத்தெ ஆக்கிருசுதாப்புது; அவன காம்பதாப்பங்ங நிங்காக ஒள்ளெ சந்தோஷ ஆக்கு; நிங்களபற்றிட்டுள்ளா நன்ன பேஜாரும் மாறுகு.
ஒனேசிப்போரினும், அவன குடும்பக்காரு எல்லாரினும் தெய்வ கருணெ கிட்டட்டெ; அவங் பல தவணெ நன்ன ஆசுவாச படிசிதாவனாப்புது; நா ஜெயிலாளெ இப்புது ஹளி அருதட்டும் அவங் நாணப்பட்டுபில்லெ.
தம்மா! நின்னகொண்டு எஜமானின ஹெசறாளெ நனங்ங ஒந்து உபகார ஆவிசெ உட்டு; ஏசுக்கிறிஸ்தின ஹெசறாளெ நீ நன்ன மனசின ஆசுவாச படுசு.
தம்மா! நின்ன சினேகங்கொண்டு ஏசின நம்பாக்க எல்லாரினும் சகாசிதும், ஆசுவாச படிசிதும் கேளதாப்பங்ங நனங்ங ஒள்ளெ சந்தோஷம், உஷாரும் ஆத்து.
கடெசிக நா ஹளத்துள்ளுது ஏன ஹளிங்ங, நிங்க எல்லாரும் ஒரிமெ உள்ளாக்களாயும், தயவுள்ளாக்களாயும், தம்மெலெ தம்மெலெ சினேக உள்ளாக்களாயும், மனசலிவு உள்ளாக்களாயும், தாழ்மெ உள்ளாக்களாயும் இரிவா.