21 ஆக்கள ஹாற இதொக்க கீவத்தெ நா தைரெ இல்லாத்தாவனாப்புது; இது நாணக்கேடல்லோ? அந்த்தலாக்க புத்தி இல்லாதெ ஏதனாளெ பெருமெ ஹளிண்டு நெடதீரெயோ, ஆக்கள ஹாற நனங்ஙும் பெருமெ ஹளத்தெ உட்டு.
“அவன கத்து கடுப்ப உள்ளுதும், நங்கள அனிசா ஹாறம் உள்ளுதாப்புது; அவன சரீர கண்டங்ங ஒந்நங்ஙும் கொள்ளாத்தாவன ஹாறம் கூட்டகூடத்தெ கொத்தில்லாத்தாவன ஹாறம் இத்தீனெ” ஹளி செலாக்க ஹளீரல்லோ!
நா ஹளா சம்பவ புத்தி இல்லாத்தாவங் கூட்டகூடா ஹாற இக்கு நிங்க நன்ன அல்ப்ப சகிக்கு; நன்ன நிங்க சகிச்சீரல்லோ!
நா இந்த்தெ நன்னபற்றி பெருமெ ஹளுது தெய்வாக இஷ்ட்டுள்ளா ஹாற அல்ல; ஒந்து புத்தி இல்லாத்தாவாங் ஹளா ஹாற உட்டாக்கு.
நா நிங்களப்படெ பந்தட்டு, தெற்று கீதாக்கள நனங்ஙுள்ளா அதிகாரத காட்டி நிங்கள சிட்ச்சிசத்தெ ஆக்கிருசுதில்லெ; ஆக்க அதனமுச்செ திருந்துக்கு ஹளிட்டாப்புது இதொக்க எளிவுது. எஜமானு நனங்ங ஈ அதிகார தந்திப்புது நிங்கள நாசமாடத்தெ பேக்காயிற்றெ அல்ல; நிங்கள ஒயித்துமாடத்தெ பேக்காயிற்றெ தென்னெயாப்புது.
ஆள்க்காரு நங்களபற்றி ஒள்ளேது ஹளிதங்ஙும் செரி, பேடாத்துது ஹளிதங்ஙும் செரி, நங்கள பெகுமானிசிதங்ஙும் செரி, நாணங்கெடிசிதங்ஙும் செரி, கள்ளம்மாரு ஹளி ஹளிங்ஙும் செரி, நங்க எல்லதனும் சகிச்சு, தெய்வாபேக்காயிற்றெ சத்தியநேரோடெ கெலசகீதீனு.