17 நா இந்த்தெ நன்னபற்றி பெருமெ ஹளுது தெய்வாக இஷ்ட்டுள்ளா ஹாற அல்ல; ஒந்து புத்தி இல்லாத்தாவாங் ஹளா ஹாற உட்டாக்கு.
இனி ஒந்து காரெ ஏசுக்கிறிஸ்து அல்ல, நானே ஹளுது ஏன ஹளிங்ங, ஏசின நம்பா ஒப்பன ஹிண்டுரு ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ இல்லாத்தாவளாயி இத்தங்ங, அவ அவனகூடெ ஜீவுசத்தெ சம்மத ஆயிதுட்டிங்ஙி, அவங் அவள ஒழிவுமாடத்தெபாடில்லெ.
இதுவரெ மொதெகளியாத்த ஆள்க்காறாபற்றி ஹளத்தெ தெய்வத கையிந்த நனங்ங ஒந்தும் கிட்டிபில்லெ; எந்நங்ஙும், நா சத்தியநேரு உள்ளாவனாயி இப்பத்தெபேக்காயி தெய்வ நன்னமேலெ கருணெ காட்டி, நனங்ங தந்திப்பா அறிவினாளெ நா ஆக்காக அபிப்பிராய ஹளுது ஏன ஹளிங்ங,
எந்நங்ஙும் இனி கொறச்சு காரெ ஹளத்துட்டு; அதுதென்னெயாப்புது நேம ஹளி நா ஹளுதில்லெ; அந்த்தெ ஜீவிசிதங்ங நிங்காக ஒள்ளேதாயிக்கு ஹளி ஒந்து அபிப்பிராய ஹளிதப்புதாப்புது.
நா ஹளா சம்பவ புத்தி இல்லாத்தாவங் கூட்டகூடா ஹாற இக்கு நிங்க நன்ன அல்ப்ப சகிக்கு; நன்ன நிங்க சகிச்சீரல்லோ!
நிங்க ஹணசகாய கீவத்தெ ஒரிங்ஙிதில்லிங்ஙி, நன்னகூடெ பொப்பா மக்கதோனியாக்காரு அது அருதங்ங, நிங்காக நாணக்கேடு ஆயிஹோக்கு; அது நிங்காக மாத்தறல்ல, நனங்ங நாணக்கேடு ஆக்கு.