10 “அவன கத்து கடுப்ப உள்ளுதும், நங்கள அனிசா ஹாறம் உள்ளுதாப்புது; அவன சரீர கண்டங்ங ஒந்நங்ஙும் கொள்ளாத்தாவன ஹாறம் கூட்டகூடத்தெ கொத்தில்லாத்தாவன ஹாறம் இத்தீனெ” ஹளி செலாக்க ஹளீரல்லோ!
ஏனாக ஹளிங்ங, நிங்காக ஸ்நானகர்ம கீதுதந்து நன்ன ஹெசறு தொட்டுதுமாடத்தெ பேக்காயிற்றெ கிறிஸ்து நன்ன ஹளாய்ச்சுபில்லெ; மறிச்சு ஒள்ளெவர்த்தமானத அருசத்தெபேக்காயி ஆப்புது நன்ன ஹளாய்ச்சிப்புது.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, மனுஷங் தொட்டுதாயிற்றெ பிஜாரிசிண்டிப்பா அறிவினாளெ ஈ லோகாளெ இப்பா மனுஷரு தெய்வத மனசிலுமாடத்தெ பற்ற ஹளி தெய்வ மனசிலுமாடித்து; அதுகொண்டு மனுஷரா காழ்ச்செயாளெ பொட்டத்தரமாயிற்றெ காம்பா ஒள்ளெவர்த்தமானத நம்பாக்கள ரெட்ச்சிசித்தெ தெய்வ தீருமானிசிது.
பவுலு ஹளா நா கிறிஸ்து தந்திப்பா தாழ்மெயாளெயும், தயவினாளெயும் நிங்காக புத்தி ஹளிதப்புது ஏன ஹளிங்ங; நிங்களகூடெ இப்பங்ங மாத்தற தாநு ஹோதீனெ ஹளியும், தூரசலதாளெ இப்பதாப்பங்ங கடுத்த வாக்கினாளெ கூட்டகூடீனெ ஹளியும், செல ஆள்க்காரு ஹளிண்டித்தீரல்லோ?
அந்த்தெ ஹளாக்களகூடெ நா ஹளுது ஏன ஹளிங்ங, நங்க தூரதாளெ இத்தங்ஙும், ஆக்கள அரியெ இத்தங்ஙும், கத்தினாளெ ஏன எளிதிதீனோ அந்த்தெ தென்னெ ஜீவிசீனு ஹளிட்டுள்ளுது ஆக்க மனசிலுமாடுக்கு.
அதுகொண்டு நா நிங்கள அனிசத்தெ பேக்காயி கத்து எளிதீனெ ஹளி ஒப்புரும் பிஜாருசுவாட.
ஆக்கள ஹாற இதொக்க கீவத்தெ நா தைரெ இல்லாத்தாவனாப்புது; இது நாணக்கேடல்லோ? அந்த்தலாக்க புத்தி இல்லாதெ ஏதனாளெ பெருமெ ஹளிண்டு நெடதீரெயோ, ஆக்கள ஹாற நனங்ஙும் பெருமெ ஹளத்தெ உட்டு.
ஆக்கள ஹாற நனங்ங தொட்ட வாக்குசாமர்த்தெ ஒந்தும் இல்லிங்கிலும், நா தெய்வத பற்றிட்டுள்ளா அறிவில்லாத்தாவனல்ல; அந்த்தெ தெய்வதபற்றி அருதிப்பா நங்க, எந்த்தெ நெடீக்கு ஹளிட்டுள்ளுதன எல்லா காரெயாளெயும் ஜீவிசி காட்டிதீனு.
நன்னகொண்டு கிறிஸ்து கூட்டகூடா காரெத நங்காக தெளிசி தருக்கு ஹளி நிங்க ஹளீரல்லோ! நிங்க இந்த்தெ தொடர்ந்நு கீதண்டிப்பா தெற்றின கிறிஸ்து அங்ஙிகரிசாவனல்ல; ஏனாக ஹளிங்ங நிங்கள ஒயித்துமாடத்தெ அவங்ங சக்தி உட்டு.