17 இந்த்தலதொக்க ஈ லோக அவசான ஆப்பங்ங நசிச்சண்டுஹோக்கு; எந்நங்ங தெய்வாக இஷ்டுள்ளுது ஏன ஹளி அருது, அதனபிரகார நெடிவாவாங் எந்தெந்தும் ஜீவுசுவாங்.
ஈக்க இப்புறாளெ ஏற அப்பன இஷ்டப்பிரகார கீதாவாங்” ஹளி கேட்டாங்; அதங்ங ஆக்க, “தொட்டாவனாப்புது” ஹளி ஹளிரு; அம்மங்ங ஏசு, “நிகுதி பிரிப்பாக்களும், பேசித்தர கீவாக்களும் நிங்களகாட்டிலி முச்செ தெய்வராஜெக ஹோயிண்டித்தீரெ ஹளி நா நிங்களகூடெ ஒறப்பாயிற்றெ ஹளுதாப்புது.
ஆகாசும் பூமியும் நசிச்சு ஹோக்கு; எந்நங்ங, நன்ன வாக்கு ஒரிக்கிலும் நசிச்சு ஹோக.”
அந்த்தெ சொர்க்காளெ இப்பா நன்ன அப்பன இஷ்ட ஏன ஹளி அருது அதனபிரகார கீவாவனே சொர்க்கராஜேக ஹோப்பாங். அல்லாதெ பொருதே நன்னகூடெ எஜமானனே, எஜமானனே! ஹளி ஊதண்டிப்பா ஒப்பனும் சொர்க்கராஜேக ஹோகாரரு.
தெய்வத இஷ்டப்பிரகார ஏகோத்தும் கீவாக்க ஏறோ ஆக்க தென்னெயாப்புது நனங்ங திங்கெயாடுரும், தம்மந்தீரும், அவ்வெயுமாயிற்றெ இப்பாக்க” ஹளி ஹளிதாங்.
நா தப்பா நீரின குடிப்பாவங்ங ஒரிக்கிலும் தாச; நா அவங்ங கொடா நீரு அவன ஒளெயெ பொந்தி பொப்பா ஒறவாயி மாறி, அவங்ங நித்தியமாயிற்றெ ஜீவுசத்துள்ளா ஜீவித கிட்டுகு” ஹளி ஹளிதாங்.
ஆகாசந்த எறங்ஙி பந்தா தீனி இதுதென்னெ ஆப்புது; இது நிங்கள கார்ணம்மாரு திந்தா மன்னாவின ஹாற உள்ளுதல்ல; அதன திந்தாக்க சத்தண்டுஹோதுரு, எந்நங்ங ஈ தீனித திம்பாக்க எந்தெந்தும் ஜீவுசுரு” ஹளி ஹளிதாங்.
தெய்வத இஷ்டப்பிரகார ஜீவுசத்தெ ஆக்கிருசாக்க, ஈ உபதேச தெய்வதப்படெந்த பந்துதோ? அல்லா, நானே நன்ன சொந்த இஷ்டப்பிரகார கூட்டகூடுதோ? ஹளி மனசிலுமாடுரு.
ஈ லோகாளெ நங்க அனுபோசத்துள்ளுது பலதும் உட்டிங்கிலும், லோகும் லோகாளெ உள்ளுது எல்லதும் ஒந்துஜின நசிக்கு ஹளிட்டுள்ளா காரெ ஓர்த்து, ஆ சந்தோஷதே தொட்டுது ஹளி பிஜாரிசிண்டிருவாட.
நிங்களபற்றி நங்க கேட்டா ஜினந்த தெய்வஇஷ்டத பூரணமாயிற்றெ அறிவத்துள்ளா அறிவு நிங்காக கிட்டத்தெ பேக்காயும், நிங்கள ஆல்ப்மாவிக ஆவிசெ உள்ளா எல்லா அறிவினாளெ நிங்க வளரத்தெ பேக்காயும் நங்க ஏகோத்தும் தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீதண்டித்தீனு.
நிங்களப்படெந்த இல்லிக பந்திப்பா எப்பாப்பிராத்தும் நிங்கள கேட்டண்டித்தாங்; நிங்க எல்லாரும் தெய்வத இஷ்ட அருது, ஏசின ஹாற தென்னெ தெகெஞ்ஞாக்களாயி ஆவுக்கு ஹளிட்டு, நிங்காகபேக்காயி ஏகோத்தும் தெய்வதகூடெ பிரார்த்தனெ கீதண்டு, ஏசுக்கிறிஸ்திகபேக்காயி கெலசகீதண்டித்தீனெ.
எந்த்தெ ஹளிங்ங, நங்க எல்லாரும் பரிசுத்தமாயிற்றெ ஜீவுசுக்கு ஹளிட்டுள்ளுதாப்புது தெய்வத இஷ்ட; அதுகொண்டு பேசித்தரமாயிற்றுள்ளா எல்லா காரெதும் புட்டுமாறி,
நிங்க தெய்வத இஷ்ட நிவர்த்தி கீயிவுதுகொண்டு, தெய்வ நிங்காக தரக்கெ ஹளி ஹளிதா அனுக்கிரகத பொடுசத்தெ மனசொறப்புள்ளாக்களாயி இரிவா.
ஆ நம்பிக்கெயாளெ ஜீவுசா நிங்காகுள்ளா சொத்து, ஈகளே தயாராயி ஹடதெ; தெய்வத பெலகொண்டு நிங்கள ஹொசா ஜீவிதாத காத்துபொப்பா நிங்காக கடெசி ஜினதாளெ ஆ சொத்தின காணக்கெ.
இனி நிங்க ஜீவோடெ இப்பா காலதாளெ ஒக்க சொந்த இஷ்டப்பிரகார நெடியாதெ தெய்வத இஷ்டப்பிரகார ஜீவுசுக்கு.