8 எந்நங்ங மொதெகளிச்சட்டு, ஹிண்டுறோ, கெண்டனோ சத்தட்டு தனிச்சு இப்பாக்காக நா ஹளுது ஏன ஹளிங்ங, ஆக்க ஹிந்திகும் மொதேகளியாதெ இப்புதே ஒள்ளேதாயிக்கு.
“ஒப்பாங் பரிசுத்தமாயிற்றெ ஜீவுசுக்கிங்ஙி, ‘கெண்டு ஒந்து ஹெண்ணினோ, ஹெண்ணு ஒந்து கெண்டினோ முட்டாதிப்புதல்லோ ஒள்ளேது?’ ஹளி நிங்க நன்னகூடெ கத்து எளிதி கேட்டித்துரு; ஆ காரெதபற்றி நா நிங்காக திரிச்சு எளிவுது ஏன ஹளிங்ங,
ஏனாக ஹளிங்ங, நிங்க பேஜார இல்லாத்தாக்களாயிருக்கு ஹளி நா ஆக்கிருசுதாப்புது; மொதேகளியாத்தாவாங் தெய்வத இஷ்ட எந்த்தெ நிவர்த்தி கீவுது ஹளியும், தெய்வ இஷ்டப்படா ஹாற ஜீவுசுது எந்த்தெ ஹளிட்டுள்ளா காரெயாளெயும் தால்ப்பரிய உள்ளாவனாயி ஜீவிசீனெ.
ஏன ஹளிங்ங, எல்லாரும் நன்ன ஹாற பேறெ இருக்கு ஹளிட்டுள்ளுதாப்புது நன்ன ஆக்கிர; எந்நங்ங, தெய்வ எல்லாரினும் ஒந்தே ஹாற ஹுட்டத்தெ மாடிபில்லெ; ஒப்பொப்பங்ங கொட்டிப்பா வரதாளெ வித்தியாச உட்டல்லோ! அந்த்தெ தனிச்சு இப்பத்தெ வர கிட்டிப்பாக்கள கொண்டே அந்த்தெ ஜீவுசத்தெ பற்றுகொள்ளு.
பேதுரும், ஏசின தம்மந்தீரும், மற்றுள்ளா அப்போஸ்தலம்மாரும் மொதெகளிச்சு, குடும்பமாயிற்றெ ஒள்ளெவர்த்தமான அருசா ஹாற, நங்காகும் கீவத்தெ அதிகார இல்லே?