40 அல்லிங்ஙி அவ விதவெயாயி தென்னெ இத்தங்ஙும் ஏற்றும் ஒள்ளேதாயிக்கு; அதாப்புது நன்ன அபிப்பிராய; நன்ன ஒளெயெகூடி தெய்வத ஆல்ப்மாவு உட்டு ஹளியாப்புது நா பிஜாருசுது.”
“ஒப்பாங் பரிசுத்தமாயிற்றெ ஜீவுசுக்கிங்ஙி, ‘கெண்டு ஒந்து ஹெண்ணினோ, ஹெண்ணு ஒந்து கெண்டினோ முட்டாதிப்புதல்லோ ஒள்ளேது?’ ஹளி நிங்க நன்னகூடெ கத்து எளிதி கேட்டித்துரு; ஆ காரெதபற்றி நா நிங்காக திரிச்சு எளிவுது ஏன ஹளிங்ங,
நிங்காக எடர்ச்செ உட்டுமாடத்தெபேக்காயி அல்ல, நிங்கள ஒள்ளேதங்ங பேக்காயிற்றெ ஆப்புது இதொக்க ஹளுது. எல்லதும் கிரமமாயிற்றெ கீவத்தெகும், பூரண மனசோடெ தெய்வதகூடெ சேர்ந்நிப்பத்தெ பேக்காயும் ஆப்புது ஹளுது.
எந்நங்ஙும் இனி கொறச்சு காரெ ஹளத்துட்டு; அதுதென்னெயாப்புது நேம ஹளி நா ஹளுதில்லெ; அந்த்தெ ஜீவிசிதங்ங நிங்காக ஒள்ளேதாயிக்கு ஹளி ஒந்து அபிப்பிராய ஹளிதப்புதாப்புது.
எந்நங்ங மொதெகளிச்சட்டு, ஹிண்டுறோ, கெண்டனோ சத்தட்டு தனிச்சு இப்பாக்காக நா ஹளுது ஏன ஹளிங்ங, ஆக்க ஹிந்திகும் மொதேகளியாதெ இப்புதே ஒள்ளேதாயிக்கு.
நா ஒந்து பொட்டன ஹாற நன்னபற்றி பெருமெ ஹளிதிங்; அதங்ங நிங்கதென்னெ காரண; நன்னபற்றி நிங்கதென்னெயாப்புது பெருமெ ஹளத்துள்ளுது; எந்நங்ங நிங்க, நன்ன பெருமெ ஹளத்தெ பீத்துட்டுரு; தொட்ட அப்போஸ்தலம்மாரு ஹளி, பொள்ளு ஹளிண்டு நெடிவாக்கள காட்டிலும், நா ஒந்நனாளெயும் கொறஞ்ஞாவனல்ல.
நன்னகொண்டு கிறிஸ்து கூட்டகூடா காரெத நங்காக தெளிசி தருக்கு ஹளி நிங்க ஹளீரல்லோ! நிங்க இந்த்தெ தொடர்ந்நு கீதண்டிப்பா தெற்றின கிறிஸ்து அங்ஙிகரிசாவனல்ல; ஏனாக ஹளிங்ங நிங்கள ஒயித்துமாடத்தெ அவங்ங சக்தி உட்டு.
ஈ ஹண பிரிப்பா கெலசத பற்றி, நனங்ங ஹளத்துள்ளுது ஏன ஹளிங்ங, களிஞ்ஞ வர்ஷந்த ஹிடுத்து நிங்க அதன கீதுபந்தீரெ; ஆ கெலசத தால்ப்பரியத்தோடெ தொடங்ஙிதாக்களும் நிங்கதென்னெயாப்புது; அதுகொண்டு நிங்காக பிரயோஜன கிட்டா ஹாற,
அதுகொண்டு நங்க ஹளிதா ஈ காரியங்ஙளொக்க நிசாரமாடி, தன்ன ஜீவித அசுத்திமாடாவாங் மனுஷன அல்ல நிசாரமாடுது; தன்ன பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின நங்கள ஒளெயெ தந்திப்பா தெய்வத ஆப்புது நிசாரமாடுது.