8 அது புட்டட்டு, சபெயாளெ இப்பா நிங்களே, ஒப்பன ஒப்பாங் ஏமாத்தி பொளெப்பத்தெ நோடீரெ.
அம்மங்ங மொதலாளி ஆக்களாளெ ஒப்பனகூடெ, ‘கூட்டுக்காறனே, நா நினங்ங அன்னேய கீதுபில்லெ; நீ நன்னகூடெ ஒந்து தினாரிக சம்சித்தில்லோ?
பேசித்தர கீவத்தெபாடில்லெ, கொலெகீவத்தெ பாடில்லெ, கள்ளத்தெ பாடில்லெ, கள்ளசாட்ச்சி ஹளத்தெ பாடில்லெ, வஞ்சனெ கீவத்தெபாடில்லெ, நின்ன அவ்வெஅப்பன பெகுமானிசுக்கு ஹளிட்டுள்ளா தெய்வ நேம நினங்ங கொத்துட்டல்லோ?” ஹளி கேட்டாங்.
ஏனாக ஹளிங்ங தெய்வ இச்சபச்ச நோடி ஒந்நனும் கீவாவனல்ல; அன்னேய கீவா ஏற ஆதங்ஙும் அவங்ங அதங்ஙுள்ளா பல கொடுகு.
அவாவன ஹெண்ணாகளோ, அவாவள கெண்டாக்களோ அல்லாதெ, மற்றுள்ளா ஹெண்ணாகளோ, கெண்டாக்களோ மனசினாளெ பீத்து, அவாவன ஜீவித அசுத்திமாடா எல்லாரிகும் தெய்வ சிட்ச்செ கொடுகு, ஜாகர்தெயாயிற்றெ இத்தணிவா ஹளி, நங்க நேரத்தே நிங்களகூடெ ஹளித்தனல்லோ?
எந்த்தெ ஹளிங்ங, நிங்கள கெலசகாறா கூலித முட்டாற கொடாதெ, ஏமாத்தி கூட்டிபீத்துதொக்க ஒக்க தெய்வத கீயிக எத்தித்து; நிங்க கீதா அன்னேயத ஒக்க கேளத்தெபேக்காயி, பட்டாளக்காறா ஹாற தெய்வ தன்ன தூதம்மாரா நிருத்தி ஹடதெ.