7 அந்த்தெ இப்பங்ங, நட்டாவங்ஙும் பெருமெ ஹளத்தெ இல்லெ, நீரு ஹுயிதாவங்ஙும் பெருமெ ஹளத்தெ இல்லெ; பெளெவத்தெ மாடிதா தெய்வாக மாத்தறே பெருமெ ஹளத்தொள்ளு.
நானாப்புது முந்திரிச்செடி, நிங்க நன்னமேலெ இப்பா வள்ளி; ஒப்பாங் நன்ன ஒளெயும், நா அவன ஒளெயும் இத்தங்ங, அவங் தும்ப பல உள்ளாவனாயி ஆப்பாங். நா இல்லாதெ நிங்களகொண்டு ஒந்துகாரெயும் கீவத்தெபற்ற.
பொளிச்சப்பாடு ஹளத்தெ வர உள்ளாவனாயி, சொர்க்கராஜெயாளெ மறெஞ்ஞிப்பா சொகாரெத ஒக்க நா ஹளிதங்ஙும், ஒந்து மலெத அது இப்பா சலந்த எளக்கி மறிப்பத்துள்ளா தெய்வ நம்பிக்கெ உள்ளாவனாயி இத்தங்ஙும், சினேக இல்லாதெ நா கூட்டகூடுதொக்க பொருதெ ஆக்கொள்ளு.
தோட்டதாளெ ஒந்து பித்து நடா ஹாற நா நட்டிங், அப்பொல்லோ அதங்ங, நீரு ஹுயிதாங், எந்நங்ங தெய்வ தென்னெயாப்புது பெளெவத்தெ மாடிது.
நட்டாவனும், நீரு ஹுயிதாவனும் கீதா கெலசாகுள்ளா கூலி பொடுசா கெலசகாருதால?
நா ஒந்து பொட்டன ஹாற நன்னபற்றி பெருமெ ஹளிதிங்; அதங்ங நிங்கதென்னெ காரண; நன்னபற்றி நிங்கதென்னெயாப்புது பெருமெ ஹளத்துள்ளுது; எந்நங்ங நிங்க, நன்ன பெருமெ ஹளத்தெ பீத்துட்டுரு; தொட்ட அப்போஸ்தலம்மாரு ஹளி, பொள்ளு ஹளிண்டு நெடிவாக்கள காட்டிலும், நா ஒந்நனாளெயும் கொறஞ்ஞாவனல்ல.
எந்நங்ங எஜமானு, “நன்ன கருணெ நினங்ங இத்தங்ங மதி; நின்னகொண்டு கீவத்தெ பற்றாத்த காரெயாளெ நன்ன பெல நினங்ங சகாய ஆக்கு” ஹளி ஹளிதாங்; அந்த்தெ இப்பங்ங, நன்னகொண்டு கீவத்தெ பற்றாத்த சமெயாளெ ஒக்க எஜமானின சக்தி நனங்ங கிட்டுதுகொண்டு, நா அதனபற்றி பெருமெயாயிற்றெ ஹளுவிங்.
நிங்களாளெ ஏவனிங்ஙி ஒப்பாங் ஒந்தும் இல்லாத்தாவனாயி இத்தட்டும், நானே தொட்டாவாங் ஹளிண்டு நெடதங்ங, அவங் தன்னத்தானே ஏமாத்துதாப்புது.