5 ஏனாக ஹளிங்ங, மனுஷரா புத்திகொண்டு நிங்காக தெய்வதமேலெ நம்பிக்கெ பருக்கு ஹளி நா பிஜாரிசிபில்லெ; மறிச்சு பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின சக்திகொண்டு நம்பிக்கெ பருக்கு ஹளியாப்புது நா பிஜாரிசிப்புது.
அம்மங்ங ஆ கூட்டதாளெ தியத்திரா பாடந்த பந்தா ஒப்ப, நங்க கூட்டகூடுதன கேட்டண்டித்தா; லிதியா ஹளி ஹெசறுள்ளா அவ பட்டுதுணி மாறாவளும், தெய்வபக்தி உள்ளாவளும் ஆயித்தா; பவுலு கூட்டகூடுதன சிர்திசி கேளத்தெ, தெய்வ அவள மனசு தொறதுகொட்டுத்து.
ஏனாக ஹளிங்ங, நிங்காக ஸ்நானகர்ம கீதுதந்து நன்ன ஹெசறு தொட்டுதுமாடத்தெ பேக்காயிற்றெ கிறிஸ்து நன்ன ஹளாய்ச்சுபில்லெ; மறிச்சு ஒள்ளெவர்த்தமானத அருசத்தெபேக்காயி ஆப்புது நன்ன ஹளாய்ச்சிப்புது.
தோட்டதாளெ ஒந்து பித்து நடா ஹாற நா நட்டிங், அப்பொல்லோ அதங்ங, நீரு ஹுயிதாங், எந்நங்ங தெய்வ தென்னெயாப்புது பெளெவத்தெ மாடிது.
எந்நங்ங எஜமானு, “நன்ன கருணெ நினங்ங இத்தங்ங மதி; நின்னகொண்டு கீவத்தெ பற்றாத்த காரெயாளெ நன்ன பெல நினங்ங சகாய ஆக்கு” ஹளி ஹளிதாங்; அந்த்தெ இப்பங்ங, நன்னகொண்டு கீவத்தெ பற்றாத்த சமெயாளெ ஒக்க எஜமானின சக்தி நனங்ங கிட்டுதுகொண்டு, நா அதனபற்றி பெருமெயாயிற்றெ ஹளுவிங்.
ஒந்து மண்ணு பாத்தறதாளெ பெலெபிடிப்புள்ளா ஹொன்னின ஹைக்கி பீத்திப்பா ஹாற ஆ பொளிச்சத நங்காக தந்துஹடதெ; ஆ பொளிச்ச நங்களகொண்டு மற்றுள்ளா ஆள்க்காறிக கிட்டத்தெகும் தெய்வ சகாசீதெ; அது நங்களகொண்டு பற்றா காரெ அல்ல; அது, தெய்வதகொண்டே பற்றுகொள்ளு.
நேருதென்னெ கூட்டகூடீனு; ஒந்து பட்டாளக்காறங் ஒந்து கையாளெ பலிசெயும், இஞ்ஞொந்து கையாளெ வாளும் ஹிடுத்திப்பா ஹாற தெய்வத சக்தி உள்ளாக்களாயி சத்தியநேரோடெ நெடதீனு.