30 நிங்க அந்த்தெ கீவுதுகொண்டாப்புது, நிங்களாளெ பலரும் ஆரோக்கிய இல்லாத்தாக்களாயி இப்புதும், தெண்ணகாறாயிற்றெ இப்புதும்; கொறே ஆள்க்காரு சத்தண்டு ஹோதுதும்.
தாவீது ஜீவிசிதா காலதாளெ, ஜனங்ஙளா எடேக தெய்வஇஷ்டத பூர்த்திமாடி களிஞட்டு, சத்தண்டுஹோதாங்; அவன கார்ணம்மாரா அடக்கிதாடெ அவன சரீரத அடக்கிரு; அந்த்தெ அவன சரீர நசிச்சு ஹோத்து.
ஹிந்தெ அவங் முட்டுகாலுஹைக்கிட்டு “தெய்வமே ஈக்க கீவா ஈ பாவத, ஈக்களமேலெ ஹொருசாதிருக்கு” ஹளி, ஒச்செகாட்டி பிரார்த்தனெ கீதாங்; அம்மங்ங அவன ஜீவ ஹோத்து.
ஏனாக ஹளிங்ங, ஏசின சரீராக மதிப்பு கொடாதெயும், தன்னத்தானே சோதனெகீயாதெயும் இதனாளெந்த திம்மாவனும், குடிப்பாவனும் தனங்ஙுள்ளா சிட்ச்செத தானே பரிசி பீப்புதாப்புது.
நங்கள ஜீவிதாளெ உள்ளா கொறவு ஏன ஹளி நங்களே சோதனெ கீதுநோடிட்டு, ஏசின மரணத ஓர்ப்பா பந்தியாளெ பங்குகொண்டங்ங, தெய்வத சிட்ச்செ நங்காக உட்டாக.
எந்நங்ங இந்த்தெ தெய்வ நங்காக சிட்ச்செ தந்நங்ங அது நங்கள ஜாள்கூடி திருத்தத்தெ பேக்காயிற்றெ தென்னெயாப்புது; அதல்லாதெ ஈ லோக ஜனதகூடெ சேர்சி, நங்காகும் சிட்ச்செ தப்பத்தெ பேக்காயிற்றெ அல்ல.
ஒந்து சொகாரெ நா நிங்களகூடெ ஹளுதாப்புது; நங்க எல்லாரும் சாயாத்தமுச்செ தென்னெ, ஆ ஹொசா சரீரங்கொண்டு பேறெ ரூபமாயிற்றெ மாறுவும்.
ஏனாக ஹளிங்ங, சத்தண்டுஹோதா ஏசு ஜீவோடெ எத்துட்டாங் ஹளி நங்க நம்பீனல்லோ? அந்த்தெ நங்க நம்பதாப்பங்ங, ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ உள்ளாக்களாயி ஜீவிசி, சத்தண்டு ஹோதாக்கள ஒக்க, ஏசு திரிச்சு பொப்பதாப்பங்ங தன்னகூடெ கூட்டிண்டு பொப்பத்தெக தெய்வ சகாசுகு ஹளிட்டுள்ளுதும் நம்புக்கல்லோ?
ஏறனமேலெ நனங்ங சினேக உட்டோ ஆக்கள நா ஜாள்கூடி, சிட்ச்சிசி திருத்தீனெ; அதுகொண்டு நீ ஜாகர்தெயாயிற்றெ மனசுதிரிஞ்ஞு பந்தூடு.