4 ஆக்க எல்லாரும் பட்டெகூடி பொப்பதாப்பங்ங பாறெந்த பந்தா ஒந்தே நீரின குடுத்துரு; ஆ நீரு பரிசுத்த ஆல்ப்மாவின சமமாயிற்றெ உள்ளுதாப்புது; ஆ பாறெ கிறிஸ்தின சம தென்னெயாப்புது.
ஏசு அவளகூடெ, “தெய்வ ஏனொக்க தக்கு ஹளியும், நின்னகூடெ நீரு குடிப்பத்தெ கேளுது ஏற ஹளியும் நீ அருதித்தங்ங, நீனே அவனகூடெ கேட்டிப்பெ; அவங் நினங்ங ஜீவங் தப்பா நீரின தந்திப்பாங்” ஹளி ஹளிதாங்.
நா தப்பா நீரின குடிப்பாவங்ங ஒரிக்கிலும் தாச; நா அவங்ங கொடா நீரு அவன ஒளெயெ பொந்தி பொப்பா ஒறவாயி மாறி, அவங்ங நித்தியமாயிற்றெ ஜீவுசத்துள்ளா ஜீவித கிட்டுகு” ஹளி ஹளிதாங்.
உல்சாகஜினத ஏற்றும் பிரதானப்பட்டா கடெசி ஜினாளெ ஏசு எத்து நிந்தட்டு, “தாக உள்ளாவாங் ஏரிங்ஙி இத்தங்ங நன்னப்படெ பரிவா! நா நிங்காக குடிப்பத்தெ தரக்கெ.
ஏனாக ஹளிங்ங ஆ சீனாய்மலெ உள்ளுது அரபி தேசதாளெ ஆப்புது; ஆ ஆகாரும், இந்து இப்பா அவள மக்களும் அடிமெக்காரு தென்னெயாப்புது; அதே ஹாற தென்னெ, சீனாய் மலெயாளெ பீத்து தெய்வ இஸ்ரேல்காறிக கொட்டா நேமாக இந்து இப்பா எருசலேம் ஜன அடிமெ ஆதுரு.
இதொக்க இனி பொப்பத்துள்ளுதன முந்தாக இப்பா நெளலின ஹாற உள்ளுதாப்புது; எந்நங்ங கிறிஸ்தின பற்றிட்டுள்ளா காரெ மாத்தற ஒள்ளு சத்திய.
இஸ்ரேல்காறிக தெய்வ கொட்டா நேமதாளெ காம்புது, இனி பொப்பத்துள்ளா நன்மெத எதார்த்த ரூப அல்ல; அதன நெளலு மாத்தறே ஒள்ளு; அதுகொண்டாப்புது வர்ஷந்தோரும் திரிச்சும், திரிச்சும் களிப்பா அதே ஹரெக்கெ கொண்டு, ஹரெக்கெ களிப்பத்தெ பொப்பா ஆள்க்காறா, தெய்வ உத்தேசா மனுஷம்மாராயிற்றெ மாற்றத்தெ களியாத்துது.
பரிசுத்த ஆல்ப்மாவாயி இப்பாவனும், மொதேகார்த்தியும்கூடி “பரிவா! பரிவா!” ஹளி ஊதீரெ; இதன கேளாக்களும் “பரிவா! பரிவா!” ஹளி ஊளட்டெ! தாக உள்ளாக்க நன்னப்படெ பரட்டெ; இஷ்ட உள்ளாக்க நன்னப்படெ பந்து, ஜீவங் தப்பா நீரின பெலெகொடாதெ குடியட்டெ.