28 எந்நங்ங அவங், ‘இது பூசெகளிச்சுதாப்புது திந்தாக ஒள்ளேது’ ஹளி, நின்னகூடெ ஹளிதங்ங, அவன பிஜார தெற்றாயிப்புதுகொண்டு, நீ அதன தின்னாதித்தங்ங, அவங்ங ஒள்ளேதாயிக்கு.
அதுகொண்டு, ஏசின நம்பா ஒப்பாங் அசுத்தி ஹளி பிஜாருசா ஒந்து சாதெனெத நீ அவன முந்தாக திம்புதோ, அல்லிங்ஙி தினு ஹளி, அவன நிர்பந்துசுதோ கீவுதாயித்தங்ங, நீ அவனமேலெ எதார்த்த சினேக உள்ளாவனல்ல; ஏனாக ஹளிங்ங, நீ அந்த்தெ கீவுதுகொண்டு, ஏசுக்கிறிஸ்து அவங்ஙபேக்காயிற்றெ சத்துதன பிரயோஜன இல்லாதெ மாடுதாப்புது.
ஏனாக ஹளிங்ங, பூமியும், அதனாளெ தெய்வ உட்டுமாடிப்பா எல்லதும், தெய்வாது தென்னெயாப்புது.
எந்நங்ங ஈ பிவற எல்லாரிகும் கொத்தில்லெ; இந்துவரெ பிம்மத கும்முட்டு பளகிதாக்க பிம்மாக பூசெகளிச்சா சாதெனெத ஒள்ளேது ஹளி பிஜாரிசி திந்நண்டித்தீரெ; அந்த்தலாக்கள மனசாட்ச்சி ஒறப்பில்லாத்துது கொண்டு, ஆ சாதெனெ திம்புது ஒள்ளேது ஹளி பிஜாரிசீரெ.
எந்நங்ஙும், ஈ காரெயாளெ நங்க ஜாகர்தெயாயிற்றெ இருக்கு; ஏனாக ஹளிங்ங, அதன திம்புதுகொண்டு நனங்ங ஒந்து கொறவும் இல்லெயல்லோ, அதனாளெ மற்றுள்ளாக்காக ஏன பிரசன? ஹளி நங்க பிஜாரிசிதங்ஙும், ஏசினமேலெ நம்பிக்கெ இல்லாத்தாக்க அதன காம்பதாப்பங்ங, ஆக்காக அது ஒந்து எடர்ச்செ உட்டாக்கல்லோ!