Kag nagpangamoyo dayon si Jesus nga nagakoon, makon na, “Itay, nga tagya ang langit kag logta, ginadayaw ta kaw tungud nga ang kamatoodan nga gintago mo sa mga maaram kag may tinonan ginpasanag mo sa mga tao nga midyo sa mga bata.
Piro ginsabat sanda ni Jesus, makon na, “Ara kamo kaulam kon ano indong ginapangayo. Ano, masarangan nindo ang mga pagantos nga madali ko ron lang nga antoson?” Makon nanda, “Uu. Masarangan namun.”
Kag nagayan tana dayon sa onaan-onaan kag magpangamoyo nga nagadapa. Makon na, “Itay, abi kon maimo ilikaw kanakun ang pagantos nga magaabot. Piro bukun akun gosto ang dapat masonod, kondi kon ano imong gosto.”
Kag nagpanaw roman si Jesus sa onaan-onaan kag nagpangamoyo. Makon na, “Itay kon kinanglan nga pasanun ko ang pagantos nga dan, imong kabubutun maman imong tomanun.”
Makon na, “Amay, ang tanan nga butang maimo mo. Gani kon maimo ilikaw mo ang pagantos nga nagaabot kanakun. Piro bukun akun gosto ang dapat matoman kondi ang kanimo.”
Makon ni Jesus, “Itay, patawada sanda ay ara sanda kaulam kon ano andang ginaimo.”] Kag naggarabot-gabot ang mga soldado agud parti-partiun anang mga lambong ni Jesus.
Makon dayon ni Jesus kananda, “Akun pinakapagkaun ara iba kondi nga tomanun ko anang kabubutun ang Dios nga nagpadara kanakun digi kag taposon anang ginapaimo kanakun.
Makon pa ni Jesus, “Ara ako sarang maimo kon ako lang. Nagaukum ako matood, piro akun pagukum sono sa anang gintodlo kanakun ang Amay. Gani matarung akun pagukum tungud nga ara ako nagaimo akun gosto, kondi anang gosto ang nagpadara kanakun.
Ay nagayan ako digi alin sa langit agud sonodon ko anang kabubutun ang Amay nga nagpadara kanakun. Ara ako nagayan digi agud imoon akun kaogalingun nga kabubutun.