ekewe samolun chon Amon ra üreni Hanun ar we king, “Ifa usun, ka ekieki pwe Tafit a tinato chon aururuk pokiten an mochen asamolu semom? Ifa usun, Tafit esap fen tinato nöün chon angang reöm pwe repwe ouwasacha ewe telinimw o operi, pun repwe ataela?”
Nge ewe kingen Juta a ütä ngeni ewe kingen Papilon o tinala nöün chon künö Isip, pwe epwe tüngor seni oris me sounfiu mi chomong. Ifa usun, epwe pwäk ngeni? Ifa usun, eman aramas mi föri ei sokun esap angei liwinin an föför? Ifa usun, a tongeni atai eu pwonen atipeeu, nge esap angei liwinin?
Iwe, a apasa, “En eman mwän mi watte chenum me ren Kot. Kosap niuokus. Kinamwe epwe toruk. Kopwe apöchökülok o apworai letipom.” Nge lupwen a kapas ngeniei, üa pöchökülsefäl o apasa, “Ai samol, kose mochen kopwe kapas ngeniei, pun ka apöchökülaei.”
En pwii, ifa usun, ka apwüngü pwal ekoch? Esap fokun wor om künetipingen, ese lifilifil ika en iö. Pun lupwen ka apwüngü ekewe ekoch, nge mürin ka föri ekewe sokun föför usun chök ir, ka püsin atipisuk.
Lupwen aramas ra apasa, “Mettoch meinisin a kinamwe o nükünüköch”, mürin feiengau epwe müttir toriir usun cheuchen fam a tori eman fefin, nge esap wor eman aramas epwe tongeni sü seni.
Iwe, oupwe tümwünüfichi pwe ousap oput ätewe mi kapas. Chokewe mi oput ätewe mi aronga än Kot kapas won fanüfan, resap tongeni sü seni liwiningauen ar tipis. Are epwe iei usun, epwe ifan me watten ewe liwiningau sipwe küna, are sia kul seni ewe mi kapas seni läng.
Epwe ifa usun ach sipwe tongeni sü seni ach küna liwiningau are sisap aüseling ngeni ekewe kapas usun ach küna manau mi fokun aüchea. Ewe Samol a akomwen asile ngeni aramas usun ei küna manau, nge chokewe mi rongorong ngeni ra alletätä ngenikich pwe a let.