An we masta a üreni, ‘Om angang a fokun mürina. En eman chon angang mi mürina o allükülük. Ka fen allükülük won mine a chokükün, iei mine üpwe seikuketä won mine a chomong. Kopwe tolong o etiei lon ai pwapwa.’
Mürin ewe king epwe üreni ekewe aramas mi nom lepelifichin, ‘Oupwe feito ämi mi feiöch me ren Semei! Oupwe mwüni ewe mwü mi molotä fän itemi seni lepoputän fanüfan.
Iwe, lupwen a popuetasefäli an sai, eman mwän a säto ren, a fotopwäsuk mwan o tüngor ngeni, “Sense mi mürina, met ngang üpwe föri pwe üpwe manaueni manau esemüch?”
Ifa usun, än Kot imwenfel me uluulun anümwäl ra tongeni nonomfengen? Pun kich än ewe Kot mi manau imwenfel. Usun Kot a apasa, “Üpwe nonom rer o fetalfeil lefiler. Ngang üpwe ar Kot, nge ir repwe nei aramas.”
Are a wor selingen eman epwe rongorong mine Ngünmifel a üreni ekewe mwichefel! Iö mi pwora ngeni mine a ngau üpwe ngeni och seni ewe mana mi monomon, üpwe pwal ngeni eman me eman leir eföü fau mi pwechepwech a mak won eu it mi fö, esap wor eman epwe silei pwe ewe chök eman mi angei.”
Are a wor selingen eman epwe rongorong mine Ngünmifel a üreni ekewe mwichefel! Iö mi pwora ngeni mine a ngau üpwe mwütätä pwe epwe mongö seni ewe irän manau mi nom lon än Kot we tanipi.”
Iwe, üa rong mwelien eman mi leüömong a kapasowu seni ewe lenien motun king, “Nengeni, imwen Kot a nom lein aramas! Iwe, Kot epwe nonom lefiler o ir repwe aramasan, nge püsin Kot epwe etiir pwe epwe ar Kot.
A aütai ekewe chon wöüngau seni lon pwül, a ekiewu chon mwelele seni lon ewe ioien falang, a amoteer ren ekewe samol o alenier won än chon iteföüla lenien mot. Pun ekewe longolongun fanüfan än ewe Samol mi Lapalap. I a aüetä fanüfan wor.