Ina usun ewe kingen Asiria epwe emwenala ekewe chon oola seni Isip me Itiopia lon eu fanü mi toau, seni semirit tori chinlap. Iwe, esap wor ipwer sus, repwe feila fän selela, pwe esap pwölüla kuwokuwer. Ei lapalap epwe atoto säw won chon Isip.
Iei mine kopwe aüselinga ei kapas, en fefin mi efich pwapwamong, ka nom lon leni mi kinamwe o ekieki lon letipom, ‘Ngang chök, nge esap wor eman lüki. Üsap fokun wiliti eman fefin mi mä pwülüan, esap pwal wor eman nei epwe mäla.’
Iwe, lupwen ekewe aramas repwe ais, ‘Pwota ewe Samol mi Lapalap ach we Kot a föri ngenikich ekei mettoch meinisin?’, mürin en Jeremaia kopwe üreniir, ‘Usun oua likitala Kot o angang ngeni pwal ekoch koten ekis me lon fanüemi, iei usun ämi oupwe angang ngeni chon ekis me lon eu fanü sap fanüemi.’
Jerusalem a fokun tipis, iei mine a wesewesen limengau. Meinisin mi asamolu me lom ra turunufasei, pun ra küna lon an selela. Ewer, püsin i a ngüngü o akulu mesan seniir.
Nge ika esap ükütiu, üpwe aseleloi o föri pwe epwe usun chök an selela lon ränin an uputiu. Üpwe föri pwe neminewe epwe wewe ngeni eu fanüapö me eu fanü mi pwas, iwe, epwe mäla ren an kaka.
Iner we a kirikiringau, a nöüniir fän an föri föför mi ässäw, pun a apasa, “Üpwe tapwela mürin nei kewe kamwet mi ngeniei enei mongö me ünümei koluk, ai ülen man me mangaku mi pwechepwech, ai apüra seni föün olif me wain.”
Lon ewe fansoun üpwe chosani Jerusalem fän eu lamp. Üpwe apwüngü ekewe mwän mi menemen ren püsin ar tufich o lükü püsin ir, ir chokewe mi ekieki lon leluker, ‘Ewe Samol mi Lapalap esap föri och mi mürina, esap pwal föri och mi ngau.’